ideolojiler, uçurumları aydınlatan hırsız fenerleri. istemesek de onlara muhtacız. Kaosu kosmos yapan insan zekâsı, tecrübelerini ideolojilerde sergilemiş. ideolojiye düşmanlık, tek izm'e teslimiyettir; obskürantizme.
ideolojiler siyaset dünyasının haritaları. Haritasız denize açılınır mı? Ama tehlikeli bir yolculukta tek kılavuz olamaz. Pusulaya da ihtiyaç var.
Pusula: şuur. Tarih şuuru, milliyet şuuru, kişilik şuuru. ideolojilerin peşine takılanlar pusulasızdırlar. Gemi ya kayalara çarptı, ya batağa saplandı.
ideolojilerin ışığına göz yumanları sloganlar yönetir. Karanlık kinlerin birbirine saldırttığı çılgın sürülerin savaş çığlığıdır slogan.
ilkelin, budalanın, papağanın ideolojisidir. Düşünce ile çığlık bağdaşmaz. Şuurun sesi çığlık değildir. Yabani bağırır, medeni insan konuşur. Bu çocuklar yıllarca konuşturulmadı. Hınçlarını üç-beş kelime ile suratımıza tükürüyorlar. ideolojileri yasakladığımız için hışımlarına uğradık.
Demokrasinin demopedi olduğunu kimse düşünmedi. Aczin hürriyetperverliği yalanların en namussuzu. Bahşedilen hürriyet, ölmek ve öldürmek hürriyeti.
Toprak sarsılıyor! Hep birden esfel-i safiline yuvarlanmak istemiyorsak, gözlerimizi açmalıyız. insanlar sloganla güdülmez. Düşünceye hürriyet sonsuz hürriyet. Kitaptan değil, kitapsızlıktan korkmalıyız. Bütün ideolojilere kapıları açmak, hepsini tanımak, hepsini tartışmak ve Türkiye'nin kaderini onların aydınlığında fakat tarihimizin büyük mirasına dayanarak inşa etmek. işte, en doğru yol.
Sosyal bilim bakış açısından bir ideoloji, mevcut iktidar ilişkileri sistemini korumayı, değiştirmeyi veya yıkmayı amaçlayan ve organize bir siyasi eylem için temel teşkil eden, az veya çok tutarlı bir fikirler bütünüdür. Bu anlamda bütün ideolojiler (a) genellikle bir “dünya görüşü” şeklinde, mevcut düzene ilişkin bir değerlendirme sunarlar; (b) bir iyi Toplum vizyonu çerçevesinde, arzulanan bir gelecek modeli sağlarlar; ve (c) siyasi değişimin nasıl olabileceği ve nasıl olması gerektiği konusunda bir çerçeve çizerler. Bununla beraber ideolojiler, değişmez bir şekilde mühürlenmiş düşünce sistemleri değildir; daha ziyade, birçok noktada bir diğeriyle çakışan değişken fikirler bütünüdür.
ideolojilerle ve "artık sonları mı geldi acaba" şeklindeki tartışmalarla ilgili çok ilginç bulduğum bir noktayı aktarmak istiyorum.
"geleneksel bir alman tuvaletinde, suyu döktükten sonra bokun içinde kaybolduğu delik bayağı öndedir, böylece bok kaybolup gitmeden önce onu koklayabilir ve hastalık izlerini araştırabiliriz. oysa tipik fransız tuvaletinde, delik arkadadır: bokun mümkün olduğunca çabuk ortadan kaybolacağı varsayılır. son olarak, amerikan tuvaleti bu iki karşıt kutup arasında bir tür sentez, bir orta yol sunar- tuvalet havzası su doludur, yani bok yukarıda yüzer, görülebilir ama araştırılamaz. bu versiyonların hiçbirinin salt yarar terimleriyle izah edilemeyeceği açıktır: burada öznenin bedenin içinden gelen nahoş dışkıyla nasıl ilişki kurması gerektiğine dair belli bir ideolojik algılama açıkça seçilmektedir. nitekim bir akademisyen, bir yuvarlak masa toplantısında kolayca ideoloji sonrası bir evrende yaşadığımızı iddia etse de, hararetli tartışmalardan sonra ayak yolunu ziyaret ettiği anda yine ideolojiye batar."
slavoj zizek, siyasi bir kategori olarak fantazi: lacancı bir yaklaşım, kırılgan temas içinde, sayfa 145-6
dünyayı daha anlama yolu değil dünyayı daha boktan hale getirmek için tasarlanan ideolojileri savunmaktan ve körü körüne bağlanmaktan kurtulduğunuz zaman dünya daha güzel bir yer haline gelecektir.
dünya savaşlarında 44 milyon insanın ölümüne yol açan, 22 milyon insanın sakat kalmasına ve uygar kabul edilen ülkelerin harabeye dönmesine neden olan ve bu yüzden de insanda: '' en iyi ideoloji yerin dibine batsın! '' etkisi yaratan, aptal ekonomik ve sosyal düşünceler sistemidir.
Sosyalizm solculuk, sağcılık vs.. derdiklerimizin hepsi eski dünyadan bize miras kalan kitlesel hezeyanlardır. Evreni anlamaya çalışan modern insanın progresiv hareketi, sosyalizm/faşizm denilen yobazlıkları zamanla eritiyor. ideolojik hareketlerin gittikçe vahşileşmesi, cana ve mala kastetmeyi anarşizm altında marifet sayması ve eylem adı altında saldırıya geçmeleri hep bu erimenin verdiği acıdandır.
ideolojiler son nefeslerini verdikleri için her geçen gün gittikçe agresifleşecekler ve konservatif taraftarları kendilerini devrim askeri olarak görecekler. Savaş ve mücadeleden başka çare göremeyen ilkel militanlar muhakkak cepheye ihtiyaç duyarlar. Onurlu bir insanın asla kabul edemeyeceği baskıları, kalıpları, düşünce sınırlarını siyasal onurları olarak ortaya koyup bir avuç fikir adamının fikirlerini kutsal metin ezberler gibi ezberliyorlar ve çeşitli işaret ve kişilerden kurdukları totemlerinde ayinler yapıyorlar.
Dışarıdan bakınca böyle. içeride olunca inanç ve mücadele.
