insan cevresindeki varliklarin guzel yonlerini bulabilmek icin kendisini gunluk yasamin dert hapishanesinden kurtarmak zorundadir. ancak ve ancak dertlerini unutan bir varlik guzellige yonelebilir. içki, insanlari dert hapishanesinden kacirir, ona ovalari, mavi gokyuzunu, yaratici dusunceyi gosterir; bunlari kullanmayi ogretir.
insan ozgur oldugunda, ya da kendini ozgur hissettiginde yaratici olabilir, guzel sarhosluk veren ickilerse yaratici ozgurluk ortaminin olusmasini saglar.
insani dertlerinden soyutlayan, ozgurluk veren içki yaraticiligin temel unsuruna donusur. ama sanatci ona ozgurluk veren temel unsurun kolesi olmakta gecikmez; bu sefer ilham perisinin hapishanesindedir.
