Her ne kadar hırsızlık çok yaygın olsada gerçekten hırsızlık yapmak demek hayatını sadece hırsızlık yaparak sürdürmek anlamına gelir ve fazla yaygın değildir.
Profesyonelleşmiş hırsızlar asla büyük oynamazlar büyük hırsızlıklar yapmazlar.
bunun yerine parça parça hırsızlık yaparlar ve büyük olan tufaya parça parça ulaşmış olurlar.
çünkü bilirler ki büyük lokma her zaman boğazda kalır ve adama yedirmezler.
Hak etmeden kazanış. Her türlüsü utanç vericidir.
Hayvanlar aleminde bile kabul görmeyip ceza kesilirken, insanlık aleminde çoğu zaman kabul görüp, ödüllendirilendir.
" Yalnızca bir günah vardır, tek bir günah. O da hırsızlıktır. Diğer günahlar, hırsızlığın bir çeşitlemesidir Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun; karsının elinden kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun. "
Türk ceza kanununda cezası düşük olan malvarlığına yönelik suÇlar ayrımında bulunan suÇ tipi. Genelde ifade alınıp serbest bırakılır bu suÇun failleri. 5 6 ay sonra mahkeme olur tutuksuz yargılanır ondan sonraki 5 ay sonunda ceza verilir ya erteleme alınır ya da hükmün aÇıklanmasına karar verilir. Yani Çoğunun yargılanmasının sonunda pek bişey olmaz. (bkz: boşuna fantezi)
maskeli bir hırsız peydah oldu mahallede.
muhtemelen de takip ediyor önceden. yoksa evde kadının kocasının olmadığını nereden bilsin. ayrıca hırsız 4. kata balkon gider borusundan tırmanıyor. pes.
neyse adam ın korkusu yok. ulan 4.kata gider borusundan tırmanmak da neyin nesi.
şimdi bu hırsızlık olayı başına gelmeyenler ve gelmeyeceğini düşünenler insan haklarının 1 numaralı savunucularıdır.
neyse efendim. bu suçun cezası elin kesilmesi olmalı. yoksa bu yasalarla olmaz. resmen meslek yaptılar hırsızlığı. bunu bu hale getirenler de maalesef koruma ordusu ve korunaklı site sahipleri.
üstelik ortada cana kasıt da var.
ben sürekli bu korkuyla yaşamak zorunda mıyım. ya da bu hırsızı öldürme hakkı olmalı ev sahibinin. bir şekilde bu yasaların yeniden düzenlenmesi lazım. bu yasalar hırsızı koruyor. bana bıçakla saldırırsa ben ona silahla saldıramam. ya da onda herhangi bir silah yoksa ben de olmamalı. yatak odama girmediği sürece hırsıza bir şey yapamam. bunlarla bir şey olmaz.
suçtur. alenen yapılanı en az dikkat çeken çeşididir. bir abimiz anlatıyor;
eşi öğretmen. bir gün öğretmenler odasına bir adam giriyor ve ilaçlama yapacağını, herkesin bi' 10 dakikalığına dışarı çıkması gerektiğini söylüyor. eşyalarını içeride bırakan öğretmenler kantine, bahçeye artık nereye gidiyorsa, adamı ilaçlama yapması için odada yalnız bırakıyor. döndüklerinde tüm çantalarının açıldığını, para, kredi kartı ve değerli ne kadar eşyaları var ise hepsinin çalındığını fark ediyorlar.
yakın zamanda benim başıma gelen olay da hırsızlığın başka bir yönü;
hizmetinden yararlandığım banka, bana sorma gereği duymadan adıma kredi kartı çıkartıyor, kartı iş adresime gönderiyor, kartı reddediyorum ve böyle bir talebim olmadığını defalarca söylüyorum, yılmıyor tekrar tekrar yolluyor, bankayı arayıp hafif argo bir dil ile bağırmam gerekiyor, kart artık gelmiyor, hesabıma bakıyorum, her ay kredi kartı sigortası(!) adı altında benden para kesiliyor, bu defa hafif küfürlü şekilde konuşuyorum, hesabımdan kesilen ücretler geri iade ediliyor.
kanımca türk toplumu çok daha müreffeh gelir düzeyine sahip olsa da; tükenemeyecek, olgu. zira; bu suçu işleyenlerdeki mantık pek izah gerektirmez.
"4.000 lira maaşım olmasına gerek yok, girerim iki eve o para 2 günde çıkar". diye düşünürler.
