girişindeki dalga sesleriyle insanın içini titreten, ahmet özhan tarafından güzel yorumlanmış tsm eseridir.
sözleri :
Hüzün zaman zaman deli dalgalarla gelir,
Gönlümün kıyısına vurur.
Aşınan kayalar gibi ruhum,
Suskun, yorgun, öylece durur.
Islak kumlara yazılmış hikayeler,
Ummana karışır silinir yavaş yavaş,
Her dalga ömrümden bir şeyler koparır.
Ağır, ağır sönen gönlüm,
Sakin koyları özler,
Son kum tanesi olana kadar.
Hüzün zaman zaman deli dalgalarla gelir,
Gönlümün kıyısına vurur.
Son kum tanesini alana kadar...
herseyin mükemmel gittigini zannettiginiz zamanlarda birden üstünüze bir agırlık cöker, ne oldugunuz veya neye canınızın sıkıldıgını anlayamazsınız, halbuki hersey mükemmeldi der tekrar düzelmeye calısırsınız ama olmaz bilincaltınız bir seylerin ters gittigi anlatmaya calısırcasına sizi harap eder. iste o zamanlarda bu söz*olayı en iyi anlatan seydir.
akıllara zarar nüans bir parçadır, inişleri de fecidir çıkışları da. durup durup ses değişir. hatta hemen hemen parçanın karar modu bile değişir. mutlaka dinlenmesi gereken bir parçadır.
