türk edebiyatının kilometre taşlarından biri olan, öykü ve romanlarıyla ilköğretim kitaplarımızı parselleyen bir yazardır. kendisi edebiyatta üç isimliler akımının takipçisidir.
(bkz: necip fazıl kısakürek)
tanzimat dönemi edebiyatı içerisindeki en okunası yazar.. kitapları diğer edebiyatçılar gibi yoğun bir dille değil günlük konuşma diliyle yazılmıştır ki üslubunun özgünlüğünün en büyük sebebi budur. bunun dışında küçükken bir sürü kadının arasında büyümesi sebebiyle kadınların aralarında geçen diyalogları mükemmel şekilde inceleyebilmiştir kendisi.. gulyabani adlı bir kitabı vardır ki hemen alınız okuyunuz diyebiliyorum sadece.. tüm kitapları okunası az sayıdaki yazardan biri..
servet i fünun döneminin bağımsız sanatçılarındandır. "sanat halk içinidir." görüşünü savunduğundan dolayı yalın bir dille yazdığı öykü ve romanlarıyla tanınır. edebiyatımızda natüralizmin öncüsü sayılır. eserlerinde batılılaşma özentisinin toplumda yarattığı çöküntüleri işlemiştir.
1864-1944 yılları arasında yaşamış üstad bir yazar. geçimini yazdıklarıyla sağlamış,80 senelik ömrüne atmıştan fazla eser sığdırmıştır.bunla ilgili bir anısı da vardır üstadın.bir gün yazdığı bir eser fazla açık bulununca mahkemeye düşer.hakim ona sorular yöneltir. en sonunda ağzını açıp:" bugüne dek yazdığım kitapları üst üste koyup bunların üzerine çıksam boyum bu mahkeme tavanını aşardı "
der.o kadar titiz bir insandır ki kendileri sürekli evindeki kapıları bile mendille açar dururmuş.inanması güç ama öyleymiş işte.gulyabani,mürebbiye,kuyruklu yıldız altında bir izdivaç,tesadüf,kesik baş,cadı gibi çok iyi eserleri de var ayrıca.
okuduğum ilk türk korku romanının yazarı..Ölüler Yaşıyor mu adlı romanını arkadaşımdan binbir rica üzerine ele geçirip yazarın alıntı yaptığı diğer kitabın dışındaki hiç bir sayfada korkmadığım aksine sıkılmamı sağlayan güzel insan
babası hünkar yaveri, kendisi gerçek bir istanbul aşığı olan türk romancı. istanbul' u kıvrak tasvirleriyle canlı kılar, kahramanları hayatın içinden gelmiş sıradan insanlardır, bu özellikleriyle gerçek bir halk romancısı olan hüseyin rahmi gürpınar' ın kabri, hayatının son 31 senesinde inzivaya çekildiği heybeliada' da yer almaktadır. *
eserlerinde eski istanbul hayatını son derece akıcı bir dil ve canlı tasvirlerle hikayeleştirmiştir.hikaye,oyun,roman türünde eserleri vardır.siyasetlede arası iyi olan bir romancıydı.
HEYBELiADA' DA HERKESTEN UZAK, NAiF VE KAPALI BiR HAYAT SÜRDÜĞÜ VE 30 YIL BOYUNCA BiR ERKEKLE AYNI EVi PAYLAŞTIĞI iÇiN BiRÇOK SÖYLENTiNiN KURBANI OLMUŞ, VERDiĞi ÇOK SAYIDA ESERLE DÖNEMiNiN TÜRK EDEBiYATINA YÖN VERMiŞ ÜRETKEN ROMANCI.
istanbul'un iç mahallelerindeki hayat tarzını öykü ve romanlarında karikatürize eder. bu yönüyle sokağı edebiyata getiren sanatçıdır. ahmet mithat geleneğini sürdürür. teknik de zayıftır zira.
her daim servet i fünun akımının edebiyat anlayışından uzak durmuş, toplumun alt katmanını oluşturan insanları yapıtlarına taşımış, ahmet mithat efendi' ye sunduğu ve üstat tarafından beğeniyle karşılanan şık adlı eseri ilk romanı olan türk edebiyatçı.
eşcinselliğini tartışmak yerine edebi yönünün ele alınması gerekilen büyük yazar. oyle sade bir tasvir yapışı vardır ki okudukça yaşarsınız adeta. bir kitapta annesinin ölümcül bir hastalığa yakalanışını kendi ağzından okumuştum. daha 3 yaşında olan bu çocuk o günleri o kadar canlı tasvir etmiş ki ben de cenaze evine gelip bir köşede sessizce oturan insanlardan biriyim zannettim. bu konuyla alakalı son cümlesi şöyle bir şeydi '' annem nerde diye sorduğumda cennette diye cevap veriyorlardı , o yaşta bunu nasıl anlayabilirim ki ? , bir yandan elimdeki şekerleri yiyordum bir yandan da ağlıyordum''
toplumun bütün zümrelerini bazen gerçek, bazen gülünç yönleriyle ele alan; gelenek, görenek ve inançlarını romanlarına yansıtan usta bir yazardır. eserlerinde ikinci derecede olaylara yer vermemiş, olay dışı açıklamalara gitmemiştir. sosyal konuları ele aldığı için servet-i fünunculardan farklıdır. bu yüzden topluluğa katılmamıştır. bağımsız yazarlar grubunda değerlendirilmiştir. ahmet mithat efendiden etkilenmiştir. ahmet mithat efendinin halk için roman geleneğini sürdürmüştür.
realizm ve daha çok natüralizm akımlarının etkisinde kalır. bütün eserleri gözlem ürünüdür. eserlerinde kendi yaşadığı, okuduğu, duyduğu olayları konu alır. romanlarındaki olaylardan bir tez çıkarmak mümkündür. töre romanları yazar. romanları güldürücü sahnelerle başlar, acıklı sahnelerle biter. bütün eserlerinde halkı eğitme amacı güttüğü için sanat toplum içindir görüşünü savunur. sade, doğal bir anlatımı vardır. eserlerindeki kahramanların büyük kesimini mahalle kadınları oluşturur. kadınların mahalle arasındaki konuşmalarını eserlerine yansıtmıştır. halk çevresinden seçtiği kahramanlarını ustalıkla konuşturmuştur. yetmişe yakın eseri vardır. geçimini yazılarıyla sağlayan birkaç yazardan biridir. toplumsal sorunları, batıl inançları, aile geçimsizliklerini, batılılaşmanın yanlış anlaşılmasının yarattığı düzensizlikleri, ruh hastalıklarını eserlerinde ele almıştır. şık adlı romanıyla tanınmıştır.
romanları: şık, iffet, mürebbiye, metres, tesadüf, nimetşinas, şıpsevdi, kuyruklu yıldız altında bir izdivaç, gulyabani, ben deli miyim? hakka sığındık
hikâyeleri: kadınlar vaizi, katil buse, gönül ticareti, melek sanmıştım şeytanı, meyhanede hanımlar, namusla açlık meselesi, iki hödüğün seyahati, tünelden ilk çıkış...
realist ve naturalisttir.
gözleme önem verir.
eserlerinde her kesimden kişilere yer verir.
istanbul hayatını yansıtan, genellikle töre konularını işler.
hayatın aksak yanlarını mizahi bir şekilde ele alır.
toplum için sanat anlayışını benimser.
eserlerinin çoğunun sonu kötü biter.
eserlerinde akışı bozar.
felsefi ve toplumsal düşüncelere yer verir.
dili sadedir.
ahmat mithat'ı örnek alır.
