disarda yagmur yagiyor. sicacik evimdeyim. dolabimda yemegim var. cebimde sigaram var. okunacak kitabim var. kahvem var. kedilerim ayagimda uyukluyor su an. muzigim caliyor bir yandan tingir mingir evimde.
huzurluyum. baska hicbir seye ihtiyacim yok.
bana su an huzurun tanimini yap desen, yaptim ya derim;)
alelade mi? allah çarpar. türk edebiyatının kusursuz romanlarından biridir. olay örgüsüyle, karakterleri ve mekanlarıyla ince işçilik.
alelade roman dediğiniz şeyi stefan zweig falan yazar tanpınar roman emekçisidir.
berna moran'ın "bir huzursuzluğun romanı: huzur" adıyla yazdığı roman eleştirisini tavsiye ederim şiddetle.
Anlardan ibarettir. Kahkaha gibi, üzüntü gibi, korku gibi, mutluluk gibi veya mutsuz olmak gibi.
Maalesef hayatlarımız düz bir yol değil. Direksiyonu illa bi yerde kırıcan. Yarın ne olacağını bile kestiremiyoruz. Bence ölmüş insanlar kavuşur o hep bahsettiğimiz huzura. Kaos içinde yaşıyoruz her daim.
