hedefteydi...
korkarak tıkladığım isminin yer aldığı bu başlıkta umarım sadece açıklama yapmıştır diye geçirdim içimden; çalışırken kitle iletişim araçlarına çoğu zaman uzak kalan bir insan olarak...
gencecik bir insandı, türkiye dışında yaşamak istediği başka bir ülke yoktu, ölüm meydana geldiğinde denecek başka bir şey kalmıyor...
yazıları ve katıldığı konferanslardaki görüşleri dışında tanımazdım, ama agos gazetesini okurdum, öncelikle nasıl bir ruh hali içinde yazıldığını anlamak için sanırım yapardım bunu...
ne yazılabilir?
bir insanın ölümüne sebep vermek, tetiği çeken elden, planlayana kadar nasıl bir ruh halinin ürünüdür...
bu tanrıcılık oyunu yüzünden, bu aciziyet yüzünden insanlar yüzyıllardır acı çekiyor...
ortadan kaldır...
güçlü olan kazanır...
güç mu bu, insanları öldürmek güç mü yoksa zavallılık mı...
ne hakla?
öldürülen kim olursa olsun, türk,ermeni,fransız,yunan,kürt...
bu önemli mi kökeni ne olmuş?
kaybedilen bir can; geri getirebilir miyiz yitip giden bir hayatı, kanlı elleri hangi vicdan temizleyebilir, neyle açıklanabilir...
kim olursa olsun, ne yapmış olursa olsun; bir insanın canını alma kararı bir başka insanın ya da insanların tasarrufunda olamaz...
Eğer ilerleme kaydetmek istiyorsak Türkiye olarak at gözlüğünü çıkarmamız gerekiyor.Nasıl oluyorda ayrı görüşteki insanların,düşüncelerinden bu kadar korkuluyor Lütfen fesat düşüncelerinizden arının TÜRK'ÜN TÜRK TEN BAŞKA DOSTU YOKTUR geyiğini de unutun!!!Birileri (cahil,bilgisiz,kimlik bunalımında olan)insanları örgütlüyor vatan millet sakarya deyip yola çırkarıyor bumudur vatan sevmek? Ne zaman ki BÜTÜN HALKLAR KARDEŞTiR olgusunu kabul ederiz işte ozaman fesat zihniyetten kurtuluruz diye düşünenlerdenim.
hrant dink'i ölmeden önce bilen ve takip edenlerdendim. onu her zaman orhan pamuk'la mukayese edenler, aynı sınıflandırmaya koymaya çalışanlara sinirlenirdim. hrant abi, orhan pamuk gibi elit bir çevrede yetişmiş , ab ve abd'den nemalanan bir tatlı su aydını değildi.yetimhanede annesiz ve babasız büyümüş, okuyarak ve tırnaklarıyla kazıyarak bulunduğu mevkiiye gelmişti. o, düşündüğünü söylemeyi seven, entellektüel ve samimi bir anadolu ermenisiydi. içimizden biriydi. düşündüklerinini söylediği zaman türkiyedeki faşist ulusalcı tabanı ve ermeni diasporasını kızdıracağını biliyordu ve öyle de oldu ama o susmamayı seçti. istese populist tavırlar ve söylemlerle türklere yakınlaşır ve nemalanırdı ya da diasporanın sözcüsü olup çok da zengin olabilirdi. ama o bunları yapmayacak kadar onurlu ve insani değerleri yüksek biriydi.
ne yazık ki hrant dink gibileri kolay yetişmiyor ve sanırım bir hrant dink daha olmayacak.o içimizden biriydi, onu koruyamadık ve yaşarken sahiplenip yeterince değeri veremedik. umarım öldükten sonra anısı güzel bir şekilde yaşatılır.
Bu memleketi kendilerinden başkalarının da sevebileceğini bir türlü anlayamayan, kendilerinden başkasına bırakın konuşmak yaşama hakkı bile tanınmasını hazmedemeyen, vatanperverlik bağırtılarıyla bu vatanı sessizce sevenlerin nefeslerini bile bastıran zorbalar!.. Hiç üzerinize alınmayacağınızı adım gibi bilsem de, yavuz hırsız tabiatınızla beni suçlu çıkaracağınızdan emin olsam da, bu söylediklerimin olmayan vicdanınızda bir yankı bulmayacağını, odundan daha odun kafanıza girmeyeceğini yıllardır tecrübe etmiş olsam da, sizedir bu sözüm size!..
Sayenizde, çok bildiğiniz ve istismar ettiğiniz bir tabirle "canından çok sevdiği" vatanında tedirgin gezen Güvercin'i vurdular, soğudu mu bir tarafınız? Sizin tabirinizle bir "hain" daha gitti, mutlu musunuz? Bu ülkeye, çok korktuğunuz "dış mihraklar"ın verebileceğinden çok daha fazla zarar verdiniz, gururlu musunuz? Toplumu böldüğünüz kampların sınırları iyice keskinleşti, iftihar ettiniz mi eserinizle? Hırant Dink'in berrak beynine giren o iki şerefsiz kurşunun çekirdeği kadar beyni olmayan, insanlıktan nasibini almamış meczuplar; tahrikleriniz meyvesini verdi, fark ettiniz mi?
"iyi de, gidersek nereye gidecektik? Ermenistan'a mı? Peki, benim gibi haksızlıklara dayanamayan biri oradaki haksızlıklara ne kadar katlanacaktı? Orada başım daha büyük belalara girmeyecek miydi? Avrupa ülkelerine gidip yaşamak ise hiç harcım değildi. Şunun şurasında üç gün Batı'ya gitsem, dördüncü gün "Artık bitse de dönsem" diye sıkıntıdan kıvranan ve ülkesini özleyen biriyim, oralarda ne yapardım? Rahat bana batardı"
Bu paragraftan ne anlıyorsunuz bilmiyorum. Kararsız kaldım, yoksa Türklüğü mü aşağılıyor, bana izah edebilir misiniz? Çünkü bizim izahlarımız sizin kafanıza girmiyor. Hani ben desem ki, "bu satırlar vatan sevgisinin tanımıdır efendiler, vatan sevgisi böyle ifade edilir"; biliyorum ki fehmedemeyeceksiniz. Nezakete pek yabancı, bir o kadar yaban olsanız da, körün taşı diyerek sizden rica ediyorum, bu cümlelerden ne anladığınızı bize ifade edin de biz de "doğru yol"u (!) bulalım.
Öz be öz Türk'üm. Vatan sevgimi tahmin bile edemezsiniz. Hırant Dink kadar vatanseverim ama bu dediğimi dikkate almayın, zaten kafanız almaz. Hırant Dink kadar bu ülkenin yerlisiyim ama siz bu cümle üzerinde de düşünmeyin çünkü ufkunuz yetmez. Kanım tertemiz Türk kanıdır ama Hırant Dink kadar Ermeni'yim; aman ne olur bu cümle üzerinde hiç durmayın, çünkü devreleriniz yanabilir.
Beni şimdiden kaydedin bir yere. Çünkü eğer ülkem şanslı ise, yani on beş yirmi yıl kadar bir başka gazeteci vurulmazsa, henüz okulunun sonunda mesleğinin başında bir gazeteci adayı olarak 62. faili meçhul olmaya adayım. Sizin sindirmeleriniz, provokasyonlarınız beni bu ülkeyi sevmekten ve düşündüklerimi söylemekten vazgeçiremeyecek, tıpkı Hırant Dink gibi. Çünkü istediğiniz kadar mahkeme basın, istediğiniz kadar kutuplara bölün insanlarımı; gerekirse güvercin gibi tedirgin gezeceğim ama birbirine düşürdüğünüz insanlarımı barıştırmak için elimden geleni yapacağım, Tıpkı Hırant Dink gibi! istediğiniz kadar bağırın, ülkemi hem seveceğim, hem de gitmeyeceğim, tıpkı Hırant Dink gibi!
Ve bir gün sıra bana geldiğinde, damarlarımdaki Türk kanını kaldırımlara bırakıp, yüzün koyun uzanacağım memleketimin güzel toprağına, tıpkı Hırant Dink gibi! Kaydedin adımı bir yere, vakti geldiğinde vurulmak için seveceğim ülkemi, tıpkı Hırant Dink gibi!...
Hasan Hüseyin KEMAL tarafından 16 Ekim 2005 tarihinde yeni asya gazetesindeki röportajının bir kısmı aşağıda yer alan, haince katledilen ermeni vatandaşı.
h.h.k.:Bediüzzaman Doğuda aşiretleri gezip meşrûtiyeti anlatırken, halk meşrûtiyetin Ermenilere tanıyacağı eşitlikten rahatsızlık duyuyor, o da, "Kendimizi dev aynasında görmemeliyiz. Kabahat bizde. Tamamen zimmetimize alamadık, bilhakkın adalet-i şeriatı gösteremedik... Hem de dostluğun sebebi vardır. Zira komşudurlar. Komşuluk dostluğun komşusudur. Hem de onlar uyandılar, dünyaya yayıldılar, terakkiyat tohumlarını topladılar; vatanımıza ekecekler" diyor ve Ermenileri korumak gerektiğinden bahsediyor.
h.dink:Çok ilginç. Allah Bediüzzaman'dan razı olsun. Zamanın ölçülerine ve bakış tarzına göre, burada Bediüzzaman'ın ahlâklı ve etik bir duruş sergilediğini görüyoruz.
***
ermeni asıllı, türk vatandaşı, malatya doğumlu gazeteci yazar. *
aşağıda okuyacaklarınız; beni sevenlerin "tuh allah seni kahretsin kara hilal", sevmeyenlerin de "bu adam yolundan nihayet dönmüş, doğru yolu bulmuş" diyerek tepki koyacakları bir yazıdır.
"türk-ermeni ilişkilerine günlük gelişen olayların dışında da vakit ayıran, bunlar hakkında entryler yazmış bir yazar olarak kara hilal şahsının naçiz bir kişi olduğunu unutmadan kişisel olarak bir insanın, bir babanın, bir eş'in ölümünü kınamakta ve şimdiden uzunluğunu kestiremediği bir süre boyunca online listede iş/güç/slogan bölümünde ve yazarların mesajlaşma fasilitelerinde görmeleri için "....................hrant dink'in fikirlerini değil ama, şahsını saygıyla anıyorum..............." cümlesini kendi ayarlarına eklemiştir.
kara hilal cinayet haberini ilk gördüğü anda, televizyonda hrant dink'in üzeri örtülü cesedini görmüş ve elbette bir insanın kaldırımda boylu boyunca uzanmış olmasından dolayı içinde bir burkulma olmuştur. sonra kızının görüntülerini seyretmiş, babasız kalışın acısını, bu acının nasıl küllendiğini ama geçen yıllara rağmen nasıl da içi erittiğini hatırlamış, hrant dink'in hayat arkadaşını görmesiyle birlikte de aklına yıllar evvel annesinin durumu ve ettiği acı dolu sözler gelmiştir. babasızlık zor zanaat, 30 yıllık hayat arkadaşını kaybetmek ise acıların en büyüğü olsa gerek...
hrant dink bir ermeni değildir...evet bunu göğsümü gere gere iddia ediyorum...bir milletin mensubu oluşu kabul etmek zor bir seçimdir. zira bir kısım soydaşınız sizi döneklikle suçlayacak, yeni tabiiyetinize mensup kişiler de sizi çoğunlukla samimi bulmayacaktır. hatt-ı zatında ne isa'ya ne musa'ya yaranamamış bir insan olarak ömrünüzü geçireceksinizdir. bilenler var mıdır emin değilim, kurtuluş savaşı sırasında türk istiklal savaşını tüm dünya medyasına duyuran ve türk'ün şanlı mücadelesini neredeyse tek başına elde kalem takip eden pierre loti vardı. atatürk bile bu insanı daha sonra takdir ve tebrik eder bir mektup ile nişanelemişti. bu pierre loti bana göre yine türk'tü... bu adam fransız'a yaranamadı, türk yazarlar tarafından da defalarca cezalandırılmaya çalışılmıştı o dönem... yolundan ve türk taraftarlığından vazgeçmedi...atatürk tarafından vatandaşlık verildiği bile söylendi...
şimdi pierre loti'nin şansı atatürk zamanında yaşaması mıdır? yoksa hrant dink'in şanssızlığı atatürk zamanında yaşamaması mıdır?
bu miletin ermeniden yana yüzü nadir zamanda gülmüştür. ama şuanda ermeni diasporası mı türk düşmanlığı yapmaktadır, yoksa geçen gün ölen hrant dink mi? bazılarınızın ikisi de aynı bokun kokusu dediğini duyar gibiyim...değil işte...diaspora bu adamı kendi emellerine alet olduğunu düşünseydi, bu kadar dışlar mıydı? yoksa asıl düşman hrant dink idi de, diaspora mı dosttur milli menfaatlerimize? burada hassas bir kantar ile ölçme yapmaya gerek yoktur...cevabı bellidir bazı soruların ama yine de sorulur, muhatabı olayı daha net düşünebilsin diye...
şimdi yazılmış buraya, hepimiz ermeniyiz diye...başlık sahibini tanımam tek mesajlaşmamız bile yoktur. lakin ben "ben ermeniyim" diyemem...sebebi zaten o başlığın ikinci entrysinde mevcut...ama ben babasızım, harnt dink'in kızı da, benim anam dul kaldı, hrnat dink'in hanımı da...ben memeleketimin alî menfaatleri için bu saldırıyı ve hrant dink'e sıkılan kurşunları izmir suikast'i niyetindeki kişilerin ellerindeki kurşunlara benzetiyorum, ben bu kurşunları, 2. abdülhamit'e yapılan suikastteki bombalara benzetiyorum...bu suikastin ilk andan itibaren ülkemin, memleketimin, zaten adının çıktığı dokuza ek olarak +1 yazıldığını biliyorum...ben bu ülkeyi ab'ye beğendirme sevdalısı biri de değilim...ama bir türk olarak başı önde değil, aşağılanır bir ifade ile değil, katillerin ülkesinin bir vatandaşı olarak değil bir akıllı ve neyi ne için yaptığını bilen bir ülkenin vatandaşı olmak istiyorum. bugün elinde imkanı olanlar hemen bir msn kullanıcısı olarak veya bir chat ortamında bir başka ülkenin insanı ile konuşsunlar...ve buraya yazsınlar ilk duydukları soruyu. ne acı ki, bir arayada yaşamaya mecbur olduğumuz ve uluslararası ilişkilerde karşılıklı menfaatlerimizin olduğu ülkeler nezdinde değerimiz pek de iç açıcı halde değil artık.
hrant dink üzerinden en kolayı sanırım milliyetçi gazla esip yağıp gürlemektir. iki gündüz iki gecedir kendimi daha mantıklı birşeyler yazmak adına dinliyorum. kendimi dinlediğimde altına imza atabileceklerim bunlar...
2004 yılı şubat ayında istanbul valiliği'nde hrant dink'le yapılan görüşmede kendisinin sabiha gökçen'in ermeni olduğunu söylemesi üzerine 'böyle yazıların bazı kendini bilmezler tarafından yanlış anlaşılabileceğini ve kendisine zarar verebileceklerini' söylemesi ve ardından hakkında dava açılmaya başlanması, tehditler ve protestolarla kaşılaşması da ilginç bir nokta!
hain bir saldırı sonucu öldürülmesiyle akıllarda,
"demokrasiyle yönetilen bir devlet olan türkiye de daha kaç kişi düşüncelerinden dolayı tehditlere maruz kalacak, birilerinin! canı yanmasın diye daha kaç kişi susturulacak, serseri mayın gibi ortada dolaşan kaç gencin daha beyni yıkanacak ve birer ölüm makinası haline getirilecek?"
sorularının yeniden hatırlanmasını, acı bir şekilde sağlayan ermeni asıllı türk yazar.
" turk 'ten boşalacak o zehirli kanın yerini dolduracak temiz kan, ermeni 'nin ermenistanla kuracağı asil damarında mevcuttur. yeter ki bu mevcudiyetin farkında olunsun " yazısı yanlış anlaşılmış insandır.
o bu yazısıyla yıllardır türkiyede, ermenilere olan nefretin dolu kanın boşaltılması yerine temiz yani iyi düşünceli kanın gelmesi için ermenistanın uğraşmasıyla gelecek olan asil kandan bahsetmiştir. Fakat bunları ülkemizdeki faşistler anlamamıştır. Allah rahmet eylesin denilecek kişidir.
türklüğü aşağıladığı söylendiğinde gıkları çıkmadı, vatan haini ilan edildiğinde herkes sessizdi, mahkemelerde saldırılara uğradığında kimse savunamadı..
evet, öldürüldü. adını hiç duymamış olan insanlar vardı bu ülkede. adını bilenler de vatan haini diyordu kendisine. o, gıkı çıkmayan, sessiz kalan, savunamayan satılmış medya en şaşaalı manşetleri atmak için yarışmaya başladı. eski görüntüleri derhal arşivlerden çıkarıldı. haber programlarında, yazdıkları seslendirildi, baştan sona...
bir insan öldürüldü, bir gazeteci, bir ermeni, bir türk vatandaşı.. artık mühim olan kimin daha çok bağıracağı.. menfur sözcüğünü kim daha çok tekrarlayacak?..
akp hükümetinin 301. maddedeki ısrarıyla, kerinçsiz ekibinin ve bazı kemalist güruhun kışkırtmalarıyla bu ülkede koskocaman bir karanlığa sebep olmak isteyenlerin hedefiydi. ölümü beynimin içinde farklı fikirler dolaşmasına sebep olmuştur . dış güçler ya hani bu ülkeyi karanlığa sürmek isteyen kesim, ne gerek var ki biz içimizde yeterince düşmanız zaten ne gerek var ki dış güçlere, biz birbirimiz öldürmek için yeterince sebep buluyoruz zaten, ama ölen birisinin arkasından da hemen amerika,israil,kgb, pkk mutlaka bir katil buluyoruz. ama hiç çuvaldizi kendimize batırıp arkadaşım kasıtlı bir şekilde bu adamı hedef yaptık diyemiyoruz.
geçenlerde ölmüş gazeteci yazar. ölmüş ancak ölümü çok ilginç bir zamanda olmuştur. ölmeden bir önceki gün recep tayyip erdoğan mit müsteşarıyla bir görüşme yapmış, akabinde amerika dış işleri bakan yardımcısı ile görüşmüştür. bugün bir gazeteci anlatıyorki, bir zaman önce hrant dink ile beraber bir vali yardımcı ile görüşmeye çağrılmışlar. vali yardımcısının yanındaki adamlar hrant dinke "böyle yazmaya devam ederseniz öldürülürsünüz" demiş. bugün anlıyoruz ki uyarıda bulunanlar istihbaratçılarmış. görünen o ki hrant dinkin ölümü dış politikada türkiye yi zora sokar, iç politikada ise hükümeti yıpratır; hatta ülkeyi erken seçime bile götürür. peki tükiye nin böyle bir yola çekilmesi kimin işine gelir?
ölümüne en bi çok üzülen kişilerden biriyim. gerek ülkemizin çok zor bir sürece gireceğinden, gerekse kendisini sevmemden/takdir etmemden mütevellit. şimdiye kadar yazılmış, çizilmiş. aynı şeyleri tekrar etmenin anlamı yok. pragmatik açıdan yaklaşırsak en azından ölümünün bazı şeyleri değiştirmesini umuyorum. olay saatinden itibaren internet başındayım. ilk başlarda hakkında yapılan olumsuz yorumların büyük kısmı silinmiş, önemli bir kısmı da editlenmiş. "ermeni lan bu, 'diğerleri'yle aynıdır kesin", "bak bak bak türk'ün boşalacak zehirli kanı ermeni'yle mi dolcakmış ne öyle bi'şey demiş" türevi binlerce yorum okudum. ama sanırım biraz araştırılmış ve hak verilmiş kendisine. "daha önce niye okumadınız"ların, "gündemi niye takip etmiyorsunuz"ların hiçbir anlamı yok artık. ama en azından büyük bie çoğunluk kendisini tanıdı, bu da bir şeydir.
daha önceki entrylerimde belirtmiştim "başımız sağ olsun diyemem" diye. artık gönül rahatlığıyla diyebilirim;
"başımız sağ olsun"
ve "daha da önemlisi";
"ülkemize geçmiş olsun..."
19 ocak 2007 tarihinde genel yayın yönetmeni olduğu agos gazetesinin önünde kimliği belirsiz kişi ya da kişilerce öldürülen gazeteci. allah rağmet eğlesin.
