kocaman adam olup da hala ne olduğunu anlayamamak da mümkünmüş.
hissettiğim duyguların anlık hayranlık mı, şefkat mi yoksa hoşlanmak mı olduğunu anlamam çok uzun sürüyor. sürekli olarak da hissettiğimi sandığım şey genelde ters çıkıyor. hoşlandığım kızlara ilerde aşık olacağımı düşünüp hayal kurarken, birkaç gün onlardan uzak kaldığım an aklıma bile gelmediklerinin farkına varıyorum.
mesela şu anda günümün büyük bir bölümünü beraber geçirdiğim birinden hoşlandığımı düşünüyorum ama bunun alışkanlık olabileceğini de düşünüyorum.
benim kafam karışık herhalde. yok ya değil. yok yok kesin karışık.
kattığı hiç bir şey olmamakla beraber akıl çelici durumlara yol açabiliyor, yapı olarak hoşlandığımı söyleyen insan değilim bana ters geliyor arkadaşlığına değer veriyorum ama bir yandanda içim içimi yer böyle alışmışım bu rahatsızlığa. her neyse geçmiş zamanlardan rastladığım hatuna baktım yine hoşlandığımı farkettim başka bir siteden listemdeymiş onun haricinde ne msni kalmış elimde ne facebookundan mesaj yazabildım. ama seneler sonra baktığında yine aynı duyguları hissetmek çok garip yapıyor adamı hoşlaşma oluyormuş bunun adı pis bir duygu. kim bilir nerdedir ne yapıyordur acaba?
hatta böyle sürekli msnde kamera açmasını isterdim kendisine çaktırmadan, buluştuğumuzdada bayağı bir afallamıştım hoşlandığın kız dibinde ve gözünün önündeyken başka birinle tanışmaya çalışıyor filan ve senin elinden izlemekten ve durumu kabul etmekten başka hiç bir şey gelmiyor.
Hoşlanmak güzel bir duygudur. insanı dinç, neşeli tutar. Aşık olmadığın için fazla hayal kırıklığına da uğramazsın hem. Öyle varla yok arası bir şeydir. Ama akla geldiğinde insanı mutlu edendir.
yanında aşk ve sevgiyi düşününce sevgiyi eliyorsun ve mevzuya geçiyorsun "aşık mıyım hoşlanıyor muyum" diyorsun sonra aşkı kendine yakıştıramayıp hoşlanıyorum diye adını koyuyorsun.
ilk görüşte de olabilen, zamanla da meydana gelebilecek bir durum, vaziyet.
hoşlanmak illa ki sevmek anlamında algılanmamalı aslında beğenmek, ilgi duymak olabilir ama sevmek olmayabilir de.
yalnız bu iş uzarsa sevgiye dönüşebilir de.
uzun süredir gri olan gökyüzünün bir anlığına açması, güneşin ısıtması gibidir.
herşeyin bitmediğini anlar insan, kendi yıkıntısının içinde yeşeren çiçeği bulur.
sevgili sozluk sinif arkadasimdan fena halde hoslaniyorum galiba, su aralar kankiyiz kizla ;ama bal renkli gozlerinden,bakislarindan, konusma tarzindan, pozitif enerjisinden, hal ve hareketlerinden inanilmaz derecede hoslaniyorum, o iri gozlerinde kaybolmak istiyorum sanirim, dun de kokusunu hissetmek icin s.gokcen giden yolcu kisminda kuyrukta biraz yakin da durdum, androjen hormonu yuzunden degil, sefkat duyuyorum galiba, sarilmak istiyorum sadece, bilmiyorum cok fena haldeyim ((edit: ey ahali yok mu tavsiyede bulunan?
hoşlanırsın seversin tanırsın sonra sana ya ilgi duymaya başlar yada takmaz eğer seni takarsa şanslısındır sonra bu ilişki gider ve biter. bugünkü nostalji dozumuzuda aldık.
