türkiye'de yapıyorsanız hiç güzel olmayacak nezaket şeysi.
hele bunu bir hanıma yaparsanız daha fena. zira onlar kendilerine her yaklaşan erkeği ''sapık'' olarak bellediklerinden sizin nezaket olayı rafa kalkar. ha, durup dururken niye bir kıza günaydın diyorsun orası da ayrı bir konu.
fırından yeni çıkmış ekmeğin kokusu gibidir bu duygu..*kendinizi alamazsınız ilk başlarda sağa sola koşar ve her önünüze gelene selam verirsiniz.çok manyak bir duygudur.
Bunla ilgili olabilecek " girilen ortamda soylenilen günaydın sözünü kimsenin iplememesi" durumu vardır ki,kimsenin tepki vermediğini gördükten sonra " hay lanet olsun be size" diye düşünülüp insanın o gününün negatif geçmesine neden olan bir durumdur.
aha başıma gelmiştir daha geçenlerde. otobüs yolculugunda yan tarafda oturan güzel bi bağyan uyandığımda elimi suratıma dayamamdan kaynaklanan kırışıklı çizikli yüzüme ve çapak dolu gözlerimin içine bakarak günaydın demiştir. şaşkınlıkla eeghhünaydın die karşılık verdim bende. o günden sonra hayata daha sıkı sarıldım.
-- şölede bişe var hacı şimdi erkek söyleyince abaza sapık hayvan ve bilimum bütün igrenç yaratılışlar kategorisine giriyor ama bi bayan söylediginde çağdaşlık oluyor bu ne yaman çelişki ey halk.
baktığınız zaman o kişiye, birden birine benzetirsiniz ve buna binaen bir günaydın fırlayıverir o an dudaklarınızın arasından. sonra bir cevap gelmez ve farkedersiniz acı gerçeği. o, o değildir. amanın rezil oldum! dersiniz. rezilsinizdir evet.
söyleyeni de duyanı da mutlu edecek bir olaydır. herkes kardeş gibi yaşayıp değerlerimize ve birbirimize sahip çıktıkça ancak büyüyebiliriz ve belki de bu büyümenin başından hiç tanımadığın birine sabah günaydın demek vardır.
mümkün değildir. yazık! herkes birbirine okadar benziyor ki dilimde birikmiş milyonlarca günaydını yutmak zorunda kalıyorum. sadece günaydın mı yutuyorum elbette hayır, ben sabahları yok saymışım bu yüzden sabahları yutuyorum gargarasız.
izmirde alıştığım ama ankarada vazgeçtiğim eylemdir.
suçlamıyorum kimseyi. ama izmirde otobüse binerken şöföre günaydın denilir. yolda gördüğünüz ve yerleri temizleyen belediye görevlisine günaydın, kolay gelsin denilir. bunlar insani özelliklerdir. kötü mü yani birine selam vermek günaydın deyip yeni bir insanla konuşmuş olmak. çok güzel duygulardır ve insan kendini iyi hisseder. ve tahmin edersiniz ki karşıdaki insan da öyle... bakın herkes için iyi olan bir eylem. karşılık alamayınca vazgeçilen eylemdir. ankarada birine bırakın günaydın demeyi zorunlu olduğunuz zaman saat sorduğunuzda bile yüzünüze tuhaf tuhaf bakarlar. ne kadar garip. izmir de bu ülkenin şehri ankara da! o zaman sorun nerde? *
muhtemelen bir büfe sahibidir. ya da bir pastane.. kasiyer de olabilir günaydın dediğiniz kişi. o da size der. karşılıklı tebessüm edersiniz. böyledir.
aslında hem sizin güne başlamanız için hem de karşınızdaki kişinin güne güzel başlaması için çok şık bir harekettir.
çünkü insanların bazen tebessüm etmesi için bir günaydına ihtiyacı olabiliyor. kelebeğin kanat çırpışının bir kasırgaya dönüşmesi gibi bu yaptığınız hareket birçok kişinin o gün içerisinde mutlu olmasını sağlayabilir.
ama türkiye sınırları içerisini bırakın , aynı sınıfta okuyan veya aynı apartmanda her gün yüz yüze gelen insanlar bile kafalarını eğip geçiyorsa, bu yaptığınız yanlış anlaşılabilir.ne de olsa alışık değiller.
neredeyse her gün nesnesi olduğum yüklem. her asansöre binişimde günaydın diyenler selam verenler birini bile tanımamama rağmen bilmukabele diyorum.. bir çogu anlamıyor ama olsun ben vicdanımı rahatlatıyorum..
