Bence sevilmemiş olmak Bu dünyadaki en büyük eksikliklerden. Mesela benim bazı tanıdığım insanlarda aile eksikliği onlara fazlaca yansımıştı. Anne veya babalarından veyahut kardeşlerinden alamadıkları Sevgi onlara daha farklı bir dünya yaratmış ve aldıkları karar bu eksiklikle doğru orantılı gitmişti. Bu tarz bir sevgiye maruz kaldıklarında da afalladiklarina çokça şahit oldum.
Bir tek aile olarak değil aşk olarak da bazı sevgiler bazısına eksik bazısına fazla gelir. Yanında her daim kadın/erkek bulunduran, sürekli bu ortamlarda bulunan kişilerde Sevgi daima eksiktir. Çabuk sıkılır ve her zaman yeni arayışlar içine girerler. Lakin hayatında daha önce bir başka kisi tarafından gerçek ve samimi bir sevgi alamayan kadın/erkekte Sevgi fazla gelip daima o sevgiden kaçma istemine sahip olmuşlardır.
Sevginin samimi oluşu dilde değil yürekte olur. Samimiyet de kalpten gelir. Oradan gözlere yansır ve sonuç ortaya insanı mutlu kılan ve tamamlayan bir netice verir. Hepimizin/hepinizin samimi ve gerçek sevgiyi bulması dileğiyle.......
imkanı olmayandır.
hatırlatma amaçlı şu küçük hikayecik:
bir çocuk ergen olmuş. ergenliğin zirvesinde of ulan beni de kimse sevmiyor demiş. arkaplandan annesi bağırmış. ben daha ölmedim diye.
ben iyi hatırlamadığım için biraz değişti hikaye. kusura bakmayın.
yani sözün özü: hiçkimse yoksa ailen sever. eğer ailen yoksa arkadaşların sever. onlar da yoksa kendin kendini seversin. ve unutmaki hiç kimse olmasa allah sever.
Yani sebebini bilmiyorum. Ama kimse benimle ilgili hayal kurmuyor, hoşlanmıyor, benim için heyecanlanmıyor. Üzücü tabii. Benim diğer insanlardan ne eksiğim var diye düşünüyorum. Bilemiyorum belki de zamanı gelmemiştir. Ya da ben sevilmek için yaratılmamışımdır. Benim bu dünyaya geliş amacım farklıdır. Ya da ben kendimi böyle avutuyorumdur...
