birini görmekten anlayışı sadece bedenini görmek ise mantıksız olarak değerlendirilebilir. özlemek için tanımak gerekir ama tanımak için görmek gerekmez.
sosyal paylaşım ağlarından birinde tanıştığın, uzun süre konuştuğun ve artık hayatından biri olarak gördüğün, dostum dediğin kişiyi hiç görmesen bile özlersin.
özlemek için illa beraber sosyal aktivitlerede bulunmak, bir dönem aynı yerde çalışmış, eğitim almış olmak gerekmez. önemli olan paylaştıklarındır, önemli olan yakınında olamasa bile seni ne kadar anladığı, kendisini ne kadar anlattığıdır.
öyle ki bir tatil günü boyunca sabahtan akşama dek konuşursun ancak ertsi gün işe gittiğinde "akşam olsa da sohbete devam etsek" dersin. hiç görmediğin birini özlemek işte tam böyle birşeydir.
büyük ihtamalle internetten yazılarını okuduğunuz beğenip muhabbet kurup sonradan samimi olduğunuz resmini bile görmediğiniz belki sesini bile duymadığınız birine sırf düşünceleri hoşunuza gittiği için bağlanmaktır.
bir boşluğu özlemektir. hayatında hiç göremediği halde sürekli bir özlem içerisindedir. elden gelecek tek şey hayalini kurmaktır ancak o şekilde avutabilir zamanın nasıl geçtiğini anlamaz hep bir boşluk içerisinde hisseder. her şeyin gereksiz ve anlamsız olduğunu düşünür bir çılgın gibi yaşar eğlence gibi değil hüzün kovanına düşmüştür artık elden bir şey gelmez. boşlukta sürüklenir durur...
facebook vb. mecralardaki tanımadığın birisini ekleyip, sonra onunla kurduğun muhabbetlerden doğan özlem olabilir...
edit: yazdım diye yapacak değilim..
