Pismanlıktır. istediğiniz bır şeyi baskasının sümüklü mendilini koyduğu cebinde taşıdığını görmek sizi üzer. insan olsun, bir mevkii olsun, insanı üzer.
dost kazığı. akraba da yapar, dost da yapar, yeri gelir kardeş dediğiniz de yapar.
hem acısı geçmez hem de size bırakılan o güvensizlik duygusu yakanızı bırakmaz. bilirsiniz artık hayatınız asla eskisi gibi olmayacaktır. yine gülecek yine mutlu olacaksınız elbette ancak hep yanınızdaki kişiye karşı bir güvensizlik duyacak, hep tetikte olacaksınızdır. etrafınız kalabalıkken dahi yalnız hissetmenize sebep olacaktır bu duygu. işte hayatınız boyunca geçmeyecek acıların başında bu gelir. dost kazığının en ağır sonucu; bir dostun bırakabileceği ve geleceğinizin içine edebilecek en acımasız mirastır.
ilk günkü gibi canınızı acıtan travmalar, acılar, kederlerdir... yıllar geçmiş hala ilk günkü gibi canım yanıyorsa, gözlerim doluyorsa, özlüyorsam, uyku uyuyamıyorsam, bahar günü kışı yaşıyorsam bu hiç geçmeyen ve geçmiycek olan bir acıdır... işin acısı arkadaşlarıma bile söleyemiyorum artık kaç sene geçmiş sen ne diyorsun diycekler eminim ki... sözlükten başka dert yanacak kimsem yok bu konuda...
(bkz: aşk acısı)
