Aşık olmak bir duygu değildir. Mutlu olmak, hüzünlenmek, utanmak, heyecanlanmak vb. bunlar birer duygudur. Ancak aşk, bu gibi duyguların karması ile ortaya çıkan bir hissiyattır.
Bir insan tüm bu duyguların karışımını birlikte yaşayacağı başka bir insanla karşılaşmamışsa bu hiç aşık olmadığı anlamına gelir. Ki bu da gayet normaldir.
eğer aşık olmamasının kaybetme ya da mutsuz olma korkusuysa Alfred tennyson ın " sevip de kaybetmiş olmak, hiç sevmemekten iyidir." lafını duymamış insan olabilir.
bu da sözün orijinal hali: "It's better to have loved and lost, than to have never loved at all."
bilmiyorum. kişinin bakış açısına göre güzelde olabilir, kötüde.
insan aşık olunca bağlanır, heyecanlanır, kıskanır, saçmalar. eğer işler yolunda gidiyorsa elbette ki mutlu olursun.
ya öteki ihtimalde? ya o seni hiç sevmezse? ya sever de bambaşka şeyler araya girerse? o zaman mutlu mu olursun?
peki insanı mutsuz kılan şeyin insana faydası ne ki? veya insan her şeyden bir fayda mı beklemeli?
ama öyle veya böyle mutlaka en az bir defa yaşanması gereken duygudur aşk.
zaten yaşayabileceğiniz ya bir keredir, ya iki. daha fazlasıysa emin olun, hiç aşık olmamışsınız demektir.
