güne,içinizdeki acıların,dayanılmaz duyguların gözlerinize vurdugu kederle mi merhaba diyorsunuz?
yataktan kalkmak için çok güçsüzsünüz...
acılarınızı biraz daha ertelemek için tekrar uyumak isteyeceksiniz fakat başaramayacaksınız...
zamanın,onun yanındayken oldugu gibi hızla akmasını isteyeceksiniz agır agır vakit gecerken...
güneşin ışıkları gündüzü yaşatırken siz içinizdeki karanlık gecelerde yaşayacaksınız...
onu düşünmek istemeyeceksiniz hep düşünüceginizi bile bile...
etrafınızda olup biten herşey size nispet yaparmışcasına onu hatırlatacak...
onunla gittiğiniz yerlere gidip,onu arayacak yaşlı gözleriniz...
daha önce onunla bulundugunuz bir cafede onunla sarmaş dolaş bulacaksınız kendinizi...fakat anlayacaksınız onun eski günlerden gelen bir serap oldugunu...bunun gibi seraplar görmek isteyeceksiniz...
dakika dakika gecmişi yaşayacaksınız...
kimseyi koyamayacaksınız onun yerine...
kimseyi görmek istemeyeceksiniz onun dışında...
"boşver artık,niceleri gelir"
"kimse unutulmaz degildir"
nice tesellilere kulak asmayacak gene onun olmasını isteyeceksiniz hayatınızda...
yalnız kalmış sokaklarda aç gezen yavru bir kedi gibi korkup kaçacaksınız insanlardan...
sadece onun şefkatini şefkat sayacak,sadece onun sevgisini hissetmek isteyeceksiniz...
her bir şarkıyı,her bir şiiri ona yakıştıracaksınız...
"nefret etmek istermisin ondan?" dediklerinde evet diceksiniz...
Kendimi çok kötü hissediyordum. az önce 1.5 saat uyumayan oğluma, sinirlerime hakim olamayarak kızıp bağırdım. hayatı hep kontrollü yaşayan ben, ilk defa oğluma karşı kontrolsüzce davranmış oldum. Şu anda vicdani olarak rahat değilim, bu yüzden buraya yazıyorum.
bundan sonrası oğlum senin için; sana bırak bağırmayı kılına zarar gelmesin diye canımı bile veririm. Sen benim canımın canısın. kontrolümü kaybettiğim için senden özür diliyorum. Bunu bir kez daha tekrar etmeyeceğim. seni çok seviyorum ve sevmeye her zaman devam edeceğim...
Bir a4 kağıdını ve kalemi alıp kağıda baka baka çok şey düşündükten sonra tekrar dünyaya döndüğünüzde o düşünme faslında kağıdı karaladığını fark edersiniz ya. işte tam olarak o kağıt gibi hissediyorum.
zincirliyim bu hayata adeta oysa istediğimi yapmakta özgürüm diye geçiyor. sorumluluklar, aile hepsi garip hissettiriyor insana sanki özgürlüğün elinden alınıyor.
