Çoğu fakültede devam zorunluluğu aranmaması, kontenjan doluyor diye özel ünilerin ilk açtığı bölüm olması vs. derken herkes hukuk okumaya başladı.
Memur adam işinden memnun değilse unvan değişikliğiyle avukat olurum diye hukuk okuyor.
Kimisi hukuki bilgilerim olsun diye hukuk okuyor falan.
Sonra piyasada süreyi kaçıranlar, davaya cevap dilekçesinde zamanaşımını öne sürmeyenler, ilamlı icraya itiraz edenlerle doluyor ortalık.
Herkes hukuk okuyor mizahsal baktığımız zaman doğru kanaat. Lakin herkes hukuk adamı olamaz. Asalet, cesaret, yalanı da doğruymuş gibi savunabilmek. Hukukçu olabilmek biraz farklı olabilmek demektir. A dediğine yeri geldiği zaman b diyebilmek. B dediğine yeri geldiğinde a yı ezebilmek. Ama en önemli satın alınamıyor olabilmek. Realist olmak, birilerinin kuklası olmamak. Dik durabilmek.
