insanların gerçek yüzlerini gören herkesin bir parça ucundan kıyısından girişmesi gereken eylemdir. sadece en sevdiğiniz ve en güvendiğiniz bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıda insan yeterde artar bile hayatınızı idame ettirmede. insan oğlunun hırsları bitmez o yüzden nerede çokluk orada b.kluk..
Gercek insanlara yaklaşmanız insan ilişkilerinde doğruyu yakalayacağınız anlamına gelmiyor malesef...
O yüzden ilişkilerde "sonradan balataları yakmamak ve o dumanda boğulmamak için" ne istediği bilmek ve en makul şekilde dile getirmek, zannımca yapılacak en mantıklı şey.
He birde, bu elemeyi en başta yapın, günler aylar hatta yıllar sonra değil.
Çünkü Düşünce Üzülüyor insan, hiç bir şeye değilse bile "harcadığı" zamana ...
aslında yanlıştır, kalp kırar. en doğrusu kişinin kendinden uzaklaşmasıdır. en azından benim doğrum bu ve bir gün başaracağım da, kendimi, benliğimi, olduğum kişiyi ve yaşadığım hayatı terk etmeyi başaracağım, eminim.
Hayatım boyunca hep aynı şeyi yaptım elimde olan her şeyi kaybettim herkes gitti yalnız başıma kaldım bu yüzden çok pişmanım sanırım kafam güzel kısacası elinizdeki her şeyin kıymetini bilin arkadaşlar .
Yaklaşık 2 ay boyunca yapıp faydasını göremediğim eylem. Herkesten uzaklaşmak demek kendimle daha fazla baş başa kalmak demek yani sorunları daha çok düşünmem demek. Kısa bi süre yapacaksanız iyi gelebilir ama uzun vaadeli beklemediğiniz sonuçlar elde edebilirsiniz.
Herkesi kendimden uzaklaştırmak zorundayım şu acınası halimi görmesinler bilmesinler anlatmasınlar . Zorunda olmama pişmanım perişanım. Yıllardır yalnızım hiçkimsem yok. Anlayanım sevenim benden vazgeçiyor. Bipolar affektif okb karmaşık tssb bırakcağım herşeyi ve sadece kendime tutunacağım ve devirilmez olacağım. Bir gün belki ben de bir gün var olacağım....
