herkesi düşunmeyip, daha doğrusu kimseyi düşünmeyip insanları üzmek kadar kötüdür. kimin umrundayız şu hayatta desek bir elin, hadi taş çatlasa iki elin parmaklarını geçmez. eğer geçiyorsa bilin ki sizin kendi öz değeriniz için değil, paranız pulunuz için değer veriliyordur. karamsarlık değil malesef hayatın gerçekleri. bu hayatta en önemli değer kesinlikle ailedir. her şey aileyle başlayıp, aile kurma çabasıyla bitiyor veya devam ediyor. onun için gelip geçici şeyler için üzülmemek en iyisi. herkese yardım etmek isteyip, iyi insan olmayı seven güzel insanlar var. çok güzel bir şey ama üzüyorlar be arkadaşım. herkes birbirinin kıymetini bilen sıfatına dahil olsaydı, dünyada kötülük diye bir şey kalmazdı zaten.
alt metni tamamen egoizmle dolu olan olaydır. insanları düşünüyorum onlara gizli veya aleni destek çıkıyorum.* ama onlardan aynı karşılığı alamıyorum.* her seferinde olan bana oluyor. ben üzülüyorum. **
