çoğu zaman çözüm değildir. var olan herşey beyninizin içindedir ve o karanlık her yere sizinle gelecek. yeni başlangıçlar aynı mevzularla, var olmanın acısıyla yeniden bir kat daha kirlenecek.
Insan denen varlıkta var böyle bir dürtü. Mesela aslanlarda yok. Eger biri gidecekse grup siktiri çekiyor. Ama söz konusu insanlar olunca is değişiyor. Aslanlarin aksine sana kimse siktirgitlan demiyor. Bilakis aacanimsenhepyanimdakalNolurr diyorlar. Samimiyetsizliği hissettiğin her an daha cok nefret edersin hayattan. Timsahları dolu Nil nehrini geçmek zorunda olan bir antilop gibisindir. Herseyi birakip ben gidiyorum der ve nehrin öbür tarafında yeni bir hayat dilersin. Timsahin amina koyayim.
bu başlıkta yazan entryler adeta grup terapisi niteliğinde. yalnız olunmadığını bilmek insanı güçlü kılar. herşeyi bırakma isteği bir çeşit beyinimizdeki nörotransmitterlerin oynadığı bir çeşit saklanbaçtan ötesi değil. seratonin ve dopamin arasındaki iktidar kavgası. seratonini küstürürseniz mutlu olma şansınız yok. duygu ve düşüncelerimiz bu fiziksel parçacıkların miligramı ile ilgili, eğer uygun reseptörlere bağlanamazlarsa yarrağı yediğimizin resmi.
herşeyi bırakıp gitme isteği dönem dönem bende de vuku bulur. ben çözümsüz bir insan değilim keyfim gıcır olmasına rağmen, daldaki iki elma nedense hep parlak gelir, o iki elmaya ulaşmak için de sepetteki elmamı riske sokmak zorundayım. bu yüzden bu diyarları terketmek zorundayım, işte bu cesarete sahip miyim değil miyim? bilmiyorum, insanlara danışıyorum, bir grup delimi sikti diyor, sikti amınakoyim yoksa bu huzursuzluk niye olsun, o seratonini birileri sikiyorki siktirolup gitme isteği vuku buluyor.
o facebook hesabını, iphone'nu, ipad'ini, her an nerde olduğunu merak eden, cebindekini almak adına heryerde seni kovalayan sistemi reddebilmek sağlam bir irade gerektirecektir.
Çoğumuzun en çok düşündüğü şeydir. Yaşadığımız ortamdan, sıkıntılardan yorulup çekip gitmek isteriz. Sanki hiç yaşamamış, varolmamış gibi farklı bir yerde yeniden doğmak iyi olurdu.
Sadece bir sirt cantasini yuklenmek.
Birdaha geri gelmeyecegin eve tekrar goz atmak
Geride biraktigin ayni sofrada yemek yedigin insanlara son sozu soylemek
Ama onu da yarim birakmak. O an hicbir ansiklopedinin sizin soylemek istediklerinizi aciklayamaz.
En iyisi susmak dir boyle bir durumda.
Kapiyi cekip gitmek.
Geriye bakmadan sadece bir sirt cantasina tum umitlerini, hayallerini, mirasini, korkularini,endiselerini, dostlugu, askini, sadakatini, ihanetini, koyup gitmek.
