her şeye rağmen istanbul u sevmek

alışmaktandır.

yaşamayanın bilemeyeceği durumdur. *

"her türlüsü var" dan sonra kullanılacak malum cümledir

abicim o bu değil de herşeye rağmen ne demek? istanbulu istanbul yapanlar zaten bütünüyle bu herşeye rağmen denen şeylerdir, trafiği, sokaklarındaki insan çeşitliliği istanbulu diğer şehirlerimizden farklı kılar.istiklal caddesine çıkıp da insan çeşnisini ve trafiğini, Mecidiyeköye akşam sularında otobüsle girememeyi sevmektir istanbulu sevmek. istanbul sevilesidir, istanbul herşeyiyle harikadır ve kim ne derse desin, dünyanın en güzel şehridir.

edit: üslubun sertliği başlığa tepkimden değil, beni istanbuldan bi süreliğine de olsa uzaklaştıran kendi kararlarımdandır. Lütfen kimse kendine yönelik mesaj aramasın efenim.

eski istanbulluların yanında söylediğinizde, size karşı acıyan gözlerle bakarlar ve "sen kimsin?" derler. onlar için istanbul, keş bir evlattır. gözlerinin önünde eriyendir. cidden gidin bir de onlara söyleyin "her şeye rağmen seviyorum" diye.

aslında sevilen kaos ve kaçıştır. gizlenmek kolaydır istanbul' da. ve kaosun yaşattığı "ben önemliyim" hissi. işte sevilen budur. dubaların üzerindeyken güzeldi istanbul. şimdiki istanbul' u sevmemek aslında sevmektir. kendinizi kandırmayın gençler.

uzaklaştığın zaman daha da ağır basan sevgidir.
yabancı sokaklar, tanımadığın duraklar,
farklı caddeler alışsanda olamaz istanbul gibi olamaz orhan veli'nin aşık olduğu şehir gibi.

kaos, sizi bitiren trafik, kalabalık, her zaman suç tehlikesi.. ama hep oraya geri dönmek istersiniz, belki de sizi çeken tam da bunlardır. dünyanın hiçbir metropolü ile aynı kefeye koyamazsınız. kendi yaşadığınız şehir başkent de olsa size minicik bir köy gibi gelir istanbul dönüşünde. bunun sebebi galiba istanbulun her kösesinde hissedilen buram buram yaşanmışlık, binlece yılın getirdiği ve hiç bir uğraşın yokedemeyeceği o kendine özgü ruhtur. istanbul herkes için farklı birşeydir, kimsenin istanbulu diğerninkiyle aynı değildir. ve bu yüzden umarım asla tüketemeyeceğiz orayı ve asla vazgeçmeyeceğiz.

ironidir. aslında istanbul; aidiyet açlığını giderendir. istanbullular istanbul' u sevmez. istanbullu olmayı sever. gezmeye giden için zaten lunapark gibidir, onlar sevsin.

istanbullu değilseniz eğer, bir gün istanbula gittiğinizde istanbulluları şöyle bir izleyin. vapurda giderken, köprüden geçerken boğazı seyretmezler. hiç kimse etrafına bakmaz. ama istanbula aşıklardır? dediğim gibi, onlar istanbullu olmaya aşıklardır.

ayrıca dünyada 190 civarı ülke ve 10000 civarı şehir olduğu düşünülürse; dünyanın en güzel şehri demeden önce biraz düşünülmesi gereken şehir. ha güzel şehir denir orası ayrı. ayrıca istanbul' u dinlerken orhan veli gözleri kapalı, sene 1930' lardı.