kendi içinin huzurunun önemi için vereceksin. Yoksa bir insanı affedemedin diye kendini affedemezsin. ilk kendini affet sonra ona 2 değil birçok şans ver. Şansı hakkeden o ise kendi hatasını düzeltme ve farkında olmasını sağlamalısın. Her insan hayatımızıa bir amaç veya farkındalığına varıp birşeyler öğrenmen için girer.
tanrı bile insanları hayatları boyunca yaptığı doğru ve yanlışlara göre yargılarken, biz insanlar kim oluyoruz da insanları tek bir hataları için cezalandırabiliyoruz demek istediğim başlık. Herkes ikinci bir şansı hakeder.
Zamanın geri akmadığı ve insanların çoğunlukla değişmeyeceği göz önüne alındığında bir haktan ziyade fanteziye dönüşen söylem. Hiç kimse ikinci bir şansı hak edemez. Çünkü hiç kimse ilk seferinden farklı olarak kabul edilmeyecektir. Anlık kararlarla farklı yollara sapıyorsak ve çoğunlukla geri dönemiyorsak bu bizim lehimizedir. Kimseden hatta kendinizden bile yeni bir şans istemeyin yeni bir hayat isteyin. Denklemin tarafları aynı kaldıkça farklı sonuçlar elde edemezsiniz. Şans dediğimiz şey olasılıkların toplamıdır. Ve hayat bu olasılıkların sonuçlarını düşünüp değiştirme umudu taşımak için oldukça kısa.
Bu ettiği yeminleri etmese bile hak eder. Ama insanlar neyse odur. Açı çektirdiyse yine açı çekeceksin durumu vardır. Bunu bile bile her seferinde insanlara 2-3. şansı vermekteyim.
Düşündüğüm sorudur.
ikinci şans..
Zaten güvenmiyorsun, zaten yara almışsın, zaten acı çekmişsin.
Yalvarsa, ağlasa, yemin etse size. Yeminler. Bir şans. Sadece tek şans. Ne istersen o olsun. Sadece, bir hata yaptım, affetme ama bir fırsat ver. Düzelteyim hatamı... bir tane. Tek şans. Yeminler olsun aya. Yeminler yıldıza. Yeminler tanrıya. Bir daha sana zarar vermeyeceğim. Yek şans. Tek şans. Bir şans.
Nereden bileceksin daha çok acı çekmeyeceğini?
