Aşırı itici bir eylem. Çok antipatik gösteriyor insanı. Özellikle diyalog içinde olunan kişilerle çok yakın değilseniz.
Bir keresinde yakın bir arkadaşım, ve onun yakın olmadığı 3 tanıdığı ile Beşiktaş maçına gidiyorduk arabayla. O an maçın gazıyla mı ortamdan mı neden bilemiyorum istisnasız hepsi her cümlenin sonunda amk diyordu. Bir müddet sonra iticiliği geçip sinir bozucu hale gelmeye başlıyor. Her amk deyişlerinde sinir kat sayınız yükseliyor.
Hayır biz de diyoruz, günümüzde kullanmayan erkek yok zaten de her cümlenin sonunda da kullanmayın be abi.
sosoyal öğrenme sonucunda gerçekleşmiştir, kişi kelimenin kötü olduğunun farkında bile değildir, kimse de ona söylememiştir ki çevresindekiler de kullanmaktadırlar.
uyarılsa uyarı şöyle olurdu sanırım; sami amına koyum deme, çok ayıp, çocuklar senden duyuyor öğreniyorlar, kötü örenek oluyorsun amına koyum.
hayatımda bir kez bile kullanmadığım* , hoşuma gitmeyen , kullanan kişinin de bendeki puanını düşüren hadise. açık açık küfür etmek işte. gereksiz yere , gözden düşme sebebi.
takribi 2-3 yaşlarında başlar bu alışkanlık erkek çocuklarında.. çocuk çat pat konuşmayı sökmeye başladığı anda babası,abisi, dayısı, amcası.. hatta bazen kadın akrabaları tarafından öğretilen ilk küfürlerden biridir. çocuk yarımağız söyledikçe ailecenek bi eğlenirler ki bu büyükler. **
'çok tatlı söylüyo yaa' der kadınlar.
'aslan oğlum benim erkek adam olacak benim oğlum' der babası , dayısı..
çocuk da zavallım napsın çok iyi bişey yapıyo, takdire şayan cümleler kuruyo sanır ve kendini ayakta alkışlar küçücük elleriyle.
gittik amınoyyum adam atar yapmaya başladı amınoyyum bende o gün manitadan ayrılmıştım amınoyyum.zaten sinirliyim amınnoyyum ben o adamın ta amınoyyum.
