hayatında hep dürüst ve şeffaf olan birinin başkaları tarafından dürüstlüğünün ve şeffaflığının sömürülmesi yada kullanılması halinde artık canına tak eden kazıklanma ve hayal kırıklıgına ugraması durumlarını göz önüne alıp verdiği karar neticesinde söylediği sözdür.
imtihan ı kaybetmiş bir zavallı bünye ifşaatıdır. yaşadıgı gün fazladandır, şunu bilmek gerekir, hayatta her insanın bir imtihanı vardır ve zengin olsun fakir olsun inanın bana kimsenin ki digerinden daha kolay degildir, ve adalete aykırı degildir, (bkz: allah adildir ve sabr edenleri sever).
hayatı boyunca insanların çeşitli davranışlarına tahammül edip alttan alan ve karşısındaki hiç kimsenin bu özveri ve tahammüle değmeyeceğini anlamış olan insandır.Kafasına sonradan dank eden insandır bir örneği de benimdir.
can çıkmadan huy çıkmazmış derler. o kişi dürüst ise, mutlaka dürüst olarak ölecektir.
tam tersi olan şerefsiz insanların da, hiçbir zaman şerefli insanlar gibi yaşayamayacağı ve yaşadıkları şekilde de ölecekleri gibi.
her iki örnek de, kişilerin tabiatları ile alakalıdır.
sonuç olarak, başlıktaki kişi kendisini zorlamasın, hiçbir zaman şerefsiz olamayacaktır.
inandırıcı olmayan söylem. bu zamana kadar dürüst gelmiş adam, zaten sütten ağzı yanmış durumdadır. bu saatten sonra yoğurdu üfleyerek yese ne yemese ne? istese de şerefsiz olamaz (bkz: alışmış kudurmuştan beterdir).
