insanın içi parçalanıyor bu cahil başlıkları görünce, komunizmde devlet yoktur okuyun, cahil kalmayın. herşeyi devlet olan sistem sosyalizmdir. sosyalizm ve komunizm ayrıdır, beş bin kere yazsak yine olmayacak.
(bkz: nato kafa nato mermer)
Her sistemde yeni nesiller sisteme uyacak şekilde yetiştirilir. Bu nesnel bir gerçektir. Sosyalizmde de öyle olacaktır. Bu nedenle sosyalizmi eleştirmek gerçekten komiktir. Nasıl ki, herkesin araba kullandığı bir toplumda, birini ayırıp da arama kullandığı için eleştiremezsiniz, sosyalizm de sosyalist düzene uygun şekilde bireyleri eğittiği için kınayamazsınız. Hiç kimseyi "insanları bir davranış doğrultusunda eğittiği için eleştiremezsiniz, eleştireceğiniz şey eğitimin yönü olabilir. Bu durumda sosyalist tarzı eğitimi eleştirmek için, somut açıklama yapılmalı. "Sosyalizm insanları kendi ideolojik görüşü yönünden eğitiyor" diye eleştiri yapmak sadece saçmalamaktır.
Komünizm insanlığın tarihi boyunca kazandığı birikimleri yok saymaz, onları köklü bir şekilde değiştirmek istemez, bu davranışların gelecekteki yönünü görür ve bu süreci hızlandırmak ister. insan etiği ve davranışları, üretim biçimiyle şekilenen bin yıllarca boyunca birikerek gelen bir kazanımdır. Sosyalizm yeni üretim biçimiyle bu kazanımları geliştirecektir.
dünya marxist literatürünü tek bir cümle ile yere sermiş keşif. 150 yıl boyunca doğuda batıda yüzlerce entellektüel, marxist iktisatçı ve siyaset adamının düşünemediği paradoks. işte uludağ sözlük'ün insanlık alemine geç teşrif etmesinin zararları.
geyiği boşverip işin aslında dönersek; komünizm denen olay bir takım ara geçişler, ekonomiden kültüre köklü değişimler olmadan gerçekleşmez. kapitalizmden komünizme giden yolda, devlet denen aygıtın varlığını sürdürdüğü ama sönümlenmeye başladığı bir devrimsel-evrimsel süreç vardır.
yani kuziciğim; bütün dünyada kapitalist devletler yıkılıp yerine sosyalist devletler varolursa; bu sosyalizm de üretimdeki artı değeri artık var olmayan kapitalistlere değil de topluma geri besleme yaparsa, bu arada da okullarında yeni nesli sınıfsal, cinsel, ulusal ayrımcılığa karşı eğitirse, insanlar mesleklerini başkalarını sömürmek için ve sermaye üretmek için değil de toplumsal üretime kendisi için en uygun, yetenekleriyle uyumlu olduğu için seçerse ve bu meslek icrası karşısında sadece ihtiyacı olan ürünleri elde ederse, toprakta sanayii de özel mülkiyete son verilirse bir hukuğa, devlete ihtiyaç kalır mı? kalmaz.
ama bu dediğim zıkkımın olabilmesi, senin aynı evrim sürecine bakışındaki sakatlık gibi 10 yılın 20 yılın işi değil. o iktidarın alınması, milyonlarca insanın bu yeni ekonomik sistem içinde yeni bir kültürle bencillikten kurtarılması belki evrim gibi milyonlarca yıl istemese de insanlığın bir kaç yüzyılına malolacak. o zamana kadar da emekçiler ve işçi sınıfı kazandığı iktidarını tam da senin öngöreceğin gibi kendi silahları ile ve bu arada devletleri ile koruyacak. ancak bu devlet, geçici bir araç olacak. o geçici dönemin adı da komünizm değil sosyalizm olacak.
Devlet belli bir sınıfın veya belli egemen sınıfların egemenliği ellerinde tutmasına yarayan bir tür örgüttür. Komünizm ise sınıfsız bir toplumu işaret eder. Bu durumda her komünist nihayi amaç açısından bakıldığında devlet karşıtıdır. Bu arada şöyle bir durum var ki; sınıfsız topluma nasıl ulaşılacak? Komünistlere göre bunun olması için önce proletarya diktatörlüğü, yani devlete sahip olan gücün işçi sınıfı olması, gerekir. Sömürücü sınıfın ve bu sınıfın yarattığı bütün değerlerin dönüşümü belli bir süreç alacaktır. Bu sürecin tamamlanması devletin yok olması ile tamamlanacaktır.
Anarşizm komünist devlete karşı olabilir ama önce komünist devlet diye bir şeyin olamayacağını öğrenmesi gerekiyor. Onun bahsettiği ancak proletarya diktatörlüğüne karşı olmak olabilir. Komünistlere göre sınıfsız topluma belli aşamaların sonucunda erişilir. Devrim yapıldıktan sonra, sömürücü sınıfların iktidarı devrilmiştir, fakat bu sınıflar toplum içinde dallanıp budaklanmış etkileri ile hayattadır halen. Anarşizm bu sorunu nasıl çözmeyi düşünüyor, açıkçası bilmiyorum. Komünizmin ise genel planı bellidir.
Bir devlet mevcut düzeni korur. Korunulan düzen ise, egemen sınıfların düzenidir. Bazılarının anladığı gibi "ortada zaten belli, adil bir düzen var, devlet de bunu korumak gibi kutsal bir görev yapıyor" değildir mesele. Basit bir tarih bilgisi ve egemen sınıfın devlet aracılığı ile aşıladığı bilgilerin üzerinde bir evrensellik bilinci bunu açıkça ortaya koyacaktır. Osmanlı da bir devletti, o da düzeni koruyordu. Koruduğu düzen ise, padişah, belli bir aristokrat sınıf ve bazen de asker sınıfının çıkarları üzerine kurulmuş bir düzendi. Şu an ki modern devletlerde durum daha farklı. Koruduğu burjuva çıkarları üzerine kurulmuş olan düzendir. Belli bir azınlık üretim araçlarının üzerinden malına mal katarken, çoğunluk hayvanca çalışıp çok daha olumsuz koşullarda yaşamaktadır. Şu anda korunan düzenin bunu engellemek için yaptığı bir şey yoktur. Eğer devletin amacının güçlünün güçsüzü ezmesinin engellenmesi olduğu iddia ediliyorsa, toplum içindeki muazzam ve gittikçe büyüyen eşitsizliklerin nedeni açıklanmalıdır. Bu eşitsizlikleri engellemek için ne yapılmaya çalışıldığı açıklanmalıdır. Ortaya ele avuca sığan bir açıklama getirilemez. Çünkü devletin asıl amacı egemen sınıfların çıkarını korumaktır. Günlük hayattaki şiddet, hırsızlık gibi olayların üzerine gitmesi de mevcut düzenin devamlılığı için önemlidir. Bu önemi görüp, devletin asıl işlevinin halkı katillere, hırsızlara karşı korumak olduğu düşünülmesi yanılgıdır.
anarko komünizm ile ifade edilen bir ideolojidir. I. enternasyonelde sosyalistler ile yollarını ayırmışlardır. Sebebi ise gayet açıktır. Proleterya diktatörlüğü ile gerçekleştirilecek olan devrimin işçi sınıfının iktidarı ile devrimden sonra yeni bir devletin kurulmasını istemeyenler arasındaki ayrışmadan kaynaklanır. Devletin sınıf egemenliği üzerine kurulu politik bir örgüt olduğu ifade edilmiştir. Sınıf savaşımı proleterya lehine güçlendirilmediği sürece sosyalist bir devrimin gerçekleşmesi nasıl mümkün olacaktır. Egemen sınıf burjuvazinin önüne örgütlenme konusunda set çekilmediği sürece karşı devrimlerin önü nasıl kesilecektir. Fazlasıyla ütopik olmasının yanı sıra ayrıca kapitalizmin bekası için gizil amaçlar güden kerameti kendinden meçhul bir ideolojidir. Ve Bakunin, Kropotkin, Malatesta, Emma Goldman gibi öncüleriyle tarihin tozlu sayfalarında yerini çoktan almıştır. Günümüzde "boş küme" ile ifade edilebilir insanın boş inancıdır. Kaldı ki proudhon'un daha öncesinde sermaye bankalarına benzer kooperatif-sendika bankacılığını ifade eden kapitalizm meğilli amaçları da anarko-komünizmin daha en başında sakat doğmasına yol açmıştır. Hatta bu nedenden dolayı anarşizme, burjuva sosyalizmi benzetmesi yapılmıştır.
kommünism bir devlet biçimidir. kommünistler devlet karşıtı olamaz. olsaydı anarşistlerle kommünistler ispanya devrimi sırasında birbiriyle savaşmazdı. ordaki sorun şuydu: devrimi yaptık şimdi ne olacak? anarşistler devrimi yapanlar ortadan kaybolsun ve devlet olmasın fikrini savundu. kommünistler ise devrimi yapanlar lider olsunlar ve devleti kursunlar fikrini savundu. bu örnek yeterince açıklayıcı. anarşism, kommünist devlete de karşıdır.
not: rus devrimi sırasında sadece işbirliği yapmışlardır.
sadece devlet denilen şey olduğu için, beni öldürmeyen, kız arkadaşıma anneme tecavüz etmeyen birey söylemi. bunlar sadece devlet denilen şey olduğu için çalmazlar çırpmazlar, insanları deşmezler, karınlarını delip çocuklarını almazlar.
aşırı solculardaki çarpık anlayış. neymiş efendim, "devlete gerek yokmuş, devletin olduğu yerde birey olamazmış, zart zurt" geçelim bunları arkadaşlar. devlet olmazsa herkes kendi hukukunu uygulamaya çalışmaz mı, gücü yeten zayıfı ezmez mi? devlet o kadar da kötü mü biraz düşünmek lazım.
diğer taraftan tüm bu saçma sapan düşünceleriniz yanında her şeyin devlet demek olduğu komünizme sahip çıkmanız nasıl bir mantığın ürünüdür? yoksa siz her şey başı boş olunca insanlar komünizmin değerini anlayacaklar diye mi düşünüyorsunuz? hayatımda duyduğum en saçma şey! kusura bakmayın.
