sozun turkce anlami: " buyuk hayirlar icin kucuk serlere riza gosterilir veya kabul edilir". eskiler bunu "ehven-i serri ihtiyar" seklinde, yani kotunun iyisini secme seklnde de soylerler.
bazi durumlar olur ki kisi bir secim yapmak zorunda kalir ama seceneklerin hepsi zahirde ser, kotu gibidir. iste boyle durumlarda o kutulerin icerisinden sonuclari nazara alinarak en iyisi secilmeye calisilir. mesela savas kotudur, insanlar olur, mal-mulk zarar gorur, ama savasilmadigi takdirde ozgurluk, irz, namus ayaklar altina alinacaksa boyle bir durumda, sayet baris ihtimalide sonuna kadar zorlanilmis ama bir sonuc alinamamissa , yapacak tek sey savasmaktir.
zahirde ser gibi gorunen nice seyler var ki, neticeleri itibariyle guzeldir. dolayisiyla o serlere neticeleri yonuyle bakmak gerekir. tipki bir meslek sahibi olmak icin yillarca dirsek curutup, goz sagligi bozulan, yazariniz gibi kafasi havaalanina dunen kisi gibi. ama neticesinde ortaya cikan guzel seyler o surecte yasanan kotu seylerin ustune bir sunger ceker, unutturur...
risale-i nur külliyatında 12. mektupta geçiyor bu cümle.
şöyle:
---alınıtı---
iKiNCi SUALiNiZ: Şeytanların halkı ve icadı ne içindir? Cenab-ı Hak, şeytanı ve şerleri halketmiş, hikmeti nedir? Şerrin halkı şerdir, kabihin halkı kabihtir?
Elcevap: Hâşâ!.. Halk-ı şer, şer değil, belki kesb-i şer şerdir. Çünki halk ve icad, bütün netaice bakar; kesb, hususî bir mübaşeret olduğu için, hususî netaice bakar. Meselâ: Yağmurun gelmesinin binlerle neticeleri var, bütünü de güzeldir. Sû'-i ihtiyarıyla bazıları yağmurdan zarar görse, "Yağmurun icadı rahmet değildir" diyemez; "Yağmurun halkı şerdir" diye hükmedemez. Belki sû'-i ihtiyarıyla ve kesbiyle onun hakkında şer oldu. Hem ateşin halkında çok faideler var; bütünü de hayırdır. Fakat bazıları sû'-i kesbiyle, sû'-i istimaliyle ateşten zarar görse, "Ateşin halkı şerdir" diyemez. Çünki ateş yalnız onu yakmak için yaratılmamış; belki o, kendi sû'-i ihtiyarıyla, yemeğini pişiren ateşe elini soktu ve o hizmetkârını kendine düşman etti.
Elhasıl: Hayr-ı kesîr için, şerr-i kalil kabul edilir. Eğer şerr-i kalil olmamak için, hayr-ı kesîri intac eden bir şer terkedilse; o vakit şerr-i kesîr irtikâb edilmiş olur. Meselâ: Cihada asker sevketmekte elbette bazı cüz'î ve maddî ve bedenî zarar ve şer olur. Fakat o cihadda hayr-ı kesîr var ki, islâm küffarın istilasından kurtulur. Eğer o şerr-i kalil için cihad terkedilse, o vakit hayr-ı kesîr gittikten sonra şerr-i kesîr gelir. O ayn-ı zulümdür. Hem meselâ: kangren olmuş ve kesilmesi lâzım gelen bir parmağın kesilmesi hayırdır, iyidir; halbuki zâhiren bir şerdir. Parmak kesilmezse, el kesilir; şerr-i kesîr olur.
---alınıtı---
müslümanların yaşadığı türkiye cumhuriyeti'ni yıkıp, yerine çöl arabı abazanlığı kültürünü hakim kılmak isteyen kürtçü nurcuların, emperyalizmin himayesinde ürettikleri hiyanet felsefesinin özünü ifade eden kaypak menfaatçi söz.
şeriatın gelmesi için türkiye karşıtları ile işbirliği yapmaktır. güya büyük iyilik ve yüce amaçlar için şeytana ruhunu satmaktır. haysiyetini, kimliğini, şerefini, dinini, imanını, namusunu ve vatanını -geçici bir süre için- emperyalizmin kirli ellerine teslim etmektir. şerefsizliktir, köpekliktir.
tarih bilmek iyidir, zihni zinde tutar. böylelikle said i nursi ile Mavri Mira'nın da kurucusu Patrik Athenagoras'ın nasıl olup da bu kadar iyi dost oldukları da kolayca anlaşılır.
