bir hayat elilerinin arasından kayıp gidiyorsa o hayatı haketmemişsin demektir. bırak gitsin. gerçekten yaşamayı hakeden o hayatın peşini bırakmaz çünkü.
Kaçınılmaz olandır.
Nitekim hayatını ellerinin arasında tutabilen bir insan evladı yoktur. Hayatımız sandığımız kadar da kendi kontrolümüz altında değil. Hele Türkiye gibi bir yerde bunu iddia etmek çok zor.
Her insanın travmaları olabilir. Ruhsal, bilişsel, somatik, fizyolojik sorunlar yaşayabiliriz. Bunlar gayet normal. Anormal olan kendimizi sorunlu kabul edip sorunlarımız için çözüm aramayı bırakmaktır. Asıl sorun kendimizden ve hayattan vazgeçmektir. Evet her şey fazlasıyla bezdirici. Fakat ne ben oldum, başardım, piştim havasında olmalı insan ne de yandım, bittim, kül oldum diye umurunu yitirmeli tamamen. Allah sabırlar versin.
