Yeni biriyle tanış konuş falan filan bi sürü şey uğraşıcak halim yok iiyi böyle hem alıştım yalnızlığa. Kimse üzemiyor seni. Kalp kırıklığın yok. Yalnızlık güzel birşey değeri bilinmiyor aslında.
seks ihtiyacı olmasa çoğu erkek kadına katlanmazdı. yok sevgi açılığı da yok birbirimizi tamamlayacağız da. fahişelik bile bu his üzerine kuruldu, adamın seks ihtiyacı var bunun için bir kadına katlanmak istemiyor ve gidip cinselliğini parasını verip karşılıyor.
bu parayı da ona beni sevsin diye vermiyor, işi bittiğinde kimse ayak bağı olmasın diye ona veriyor.
bu tür düşünen kadınlar da gayet var ama onlar da işi paraya döküyor zaten.
gayet de istemeyebilir. sırf bu algı yüzünden sevmediği halde seviyor taklidi yapan yığınla insan var. cinsel ihtiyaçlarını karşılıyor diye hiç gelecek kurmak istemediği biriyle belli bir an yaşayan da var.
bunlar hayatın gerçekleri.
yani her insan sevmeye sevilmeye aç diye bir şey yok. bazı şeyler tamamen zorunluluk.
Sevilmek ile sevgili olmak arasındaki bağ olmazsa olmaz değildir. Herkes sevilmek ister çünkü hayatta kalabilmenin anahtarı sevgidir. Ve sevgi sadece sevgili olmak ile elde edilebilen bir ihtiyaç değildir. Kişiler birbirlerinin hayatlarını kısıtlamadan (evlilik yapmadan ya da sevgili olmadan) sevebilir, sevişebilirler.
Yani bu insan sevgiyi değil kısıtlanmayı reddeden, özgür olmak ve bağlanmamak isteyen insandır.
dönemsel ve gelişimsel olarak kız/erkek arkadaş yapılması/yapılmaması gereken noktalar vardır. tabi ki benim yaptığım gibi sınav döneminde saçma bir ilişki yaşayıp hem sınavda çuvallayıp hem de aldatılabilirsiniz. her şeyin yeri ve zamanı vardır. tecrübe konuştu ve şu an sessizce ayrılıyor...
çoğu kişinin bi vazgeçemediği geçmişi var, ne anlatırsa o kadarını bilicem belki de hiç gerçeği söylemeyecek. birazcık da korkuyorum. bu yüzden ne kimsenin hayatıma girmesine izin veriyorum ne de ben bi başkasının hayatına dahil olmaya çalışıyorum.
Insanimizin iliski yurutmeyi bilmemesinden. (Not: cinsiyet ayrimi yapmadan yaziyorum). Her gun arayip sormak bi yere giderken iki tarafindan birbirine haber vermesi yada yasaklama kisitlama ( genelde hehe denip yasaklamalarla ilgilenilmez) herseyi beraber yapma istegi insanlari birbirinden nefret ettirmeye yetecek en kucuk sebeblerden biridir. Her insanin ozel alani olmali insanlari sikbogaz etmemek lazim.
Yalnızlığını huzurunu seven ve sevgili dışında başka işleri olan hedeflerine hayallerine kendi hayatına odaklanmış kişidir. Psikolojisini , maneviyatını, zamanını, maddiyatını birine harcamak istemez.
insanımızın gerçekten büyük bir bölümü, fıtratı ve yetiştiği örümcek kafalı toplumun normları gereği elini attığı her yeri kurutabilecek tarzda gerizekalı, duygularını kontrol edemeyen dengesiz kişiler olduğundan adam akıllı sevgili olabilmeyi, ilişki kurabilmeyi, sevgisini karşısındaki insana düzgünce ifade edebilmeyi dahi beceremiyorlar. Birlikte mutlu olmayı başarmak, bir şeyler paylaşmak, sevişmek, hayatı deneyimlemek, belki ilerisi için temelleri sağlam bir evlilik yapmak, yuva kurmak yerine aşk acısı çektirmek, iki tarafa da hayatı zindan etmek, yersiz kıskançlıklar yapmak, sıkmak bunaltmak, sırf ilişkiye heyecan katabilmek adına boktan triplere girip salak saçma ayrılma bahaneleri üretmek ve yine aynı sikkolukta bir nedenden dolayı tekrar barışmak; bu tırt kısır döngü içerisindeki git-gel'lerle önemsenmeye çalışmak, amiyane tabirle ego mastürbasyonu yapmak gibi insanın yaşam enerjisini sömürebilecek ne kadar negatif etmen varsa hepsi bizi cezbediyor. Çünkü ne var biliyor musunuz? Yaşanmamışlıklar var, evet. Tecrübesizlik. Normal şartlar altında avrupadaki insanlar bu hastalıklı ruh halini daha küçük yaşlarda deneyimleyip ders alabiliyor ve aşk hayatına, ilişkilerine ona göre yön verebiliyorlar. Bizim insanımız flört etmekten çekiniyor. Çoğu bi' haber zaten. Ulan bir insanı tanımadan etmeden nasıl sevgili olabilmeyi düşünebilirsiniz? Flört evresi bunun için var. Ama bir saniye, bizim insanımız bu evreyi dahi ilişkiden sandığından; hatta direkt şöyle diyeyim evre olumsuz neticelendiğinde sanki bir ilişkiden çıkılmış sanılgısına düşüldüğünden flört statüsünün dahi hakkını veremiyoruz. Bunu bile beceremiyoruz. Sonra insanlar neden bir sevgili istemiyor oluyor. Bundan daha doğal ne olabilir ki?
Fakat ben isterdim ki kimse aşka küsmesin, bu herkesin hakkı. Herkes insan gibi sevmek, sevilmek, güzel bir ilişki kurabilmek ister. Sadece yol ve yöntemlerde; bu iş için yeterince olgunlaşıp olgunlaşmamak noktasında sıkıntılar var. Hepsi bu.
cinsel organ yokmuş gibi davranır, negatif enerrjiyle birini mutsuz etmek istemez, sevgiliyi de eve kapatmak, asosyal yapmak istemez ki bunlar yapıldığında zaten terk edileceğini bilir ve depresyonuna +1 eklemeyi hiç mi hiç düşünmez.
