iyi kalpli olmanın, mükemmel olmaktan daha önemli olduğu..
Kendimi neselendirmek istedigim zaman en iyi yolun baska birini neşelendirmeye çalışmak olduğu..
Isyerinde romantik iliskiler aranmamasi gerektigi..
Kimle evlenecegin kararinin hayatta verilen en önemli karar olduğunu..
Bir bebegin evlilik sorunlarini çözemeyecegi..
Çalistirdigimiz insanlara iyi davrandigimizda, onlarin da müsteriye iyi davrandiklari..
ailenin ya da yakınlarının yaptığı hatalar veya yanlışlıkların sanada mal edildiği...
herkesin eşit olmadığı bazı insanların doğuştan şanslı, bazılarının doğuştan torpilli, bazılarının da doğuştan kendi çabalarıyla bir yerlere gelmek zorunda olduğu...
yakınlarını* kendin değil hayatın seçtiği...
neyi yapmak istiyorsan önce sen değil senin hayallerini anlatığın insanların yaptığı ve seninde sadece onların arkasından baktığını...
sen ne kadar kendini düzeltmeye çalışırsan çalış insanların seni hep eski halinle hatırladığı...
yaşadığın yer sana ne kadar küçük gelirse gelsin büyümediği, yapmak istediklerinin yapamadığın, kendini ne kadar geliştirmeye çalışırsan çalış bir kısır döngü içinde yaşamak zorunda olduğun...
etrafındaki insanların dar ama çok dar bi bakış açısı olduğu...
bunlara rağmen bir çok insandan daha iyi bir hayat yaşadığının farkında olman gerektiği...
ve en önemliside şunu unutmamak: nasıl senin hayallerini başkası yaşıyorsa, sende başkalarının hayallerini yaşıyorsun.
seversen üzülürsün üzersen sevilirsin. hayattan öğrendiğim tek şey buymuş benim. gerçekten de böyle insan bi kere mutlu olur be. off off sözlük içkimi getir dertlendim.
anladım ki, duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmıyor.
anladım ki, gerçek arkadaşlıklar arasın mesafe girmiyor. unutmuyorlar.
anladım ki, güveni kazanmak yıllar, yıkmak için ise bir dakika yetiyor.
anladım ki, sen ne kadar seversen sev, o seni sevmedikçe işe yaramıyor.
anladım ki, ne kadar acı çekersek çekelim dünya bizim için hızını değiştirmiyor.
anladım ki, hayatta boşmuş kelimlerin içi.
anladım ki, dili kaybetmeden yalnız kalınmıyor.
anladım ki, ağaçlar toprağa acı vermeden büyüyemezler.
anladım ki, ciğerime çektiğim hava beni sehirlemekten başka bir işe yaramıyor.
ve anladım ki, kimse beni ben olduğum için sevmiyor.
bir güzel amca olan goethe, "hayata güven, o kitaptan da hatipten de iyi öğretir" demişti. ben yoktum o zamanlar. sonradan kitaptan okudum. ama yaşayınca öğrendim doğruluğunu.
