Mutlu anlar yaratmak. Bu da mutluluk arayışı ve bulamayıp mutsuzluk getirir. Sonra alkol, uyuşturucu, antidepresanlar falan. Aslında akışına bırakmak lazım ama neyse işte.
herkes için farklıdır ve bence hayatın sırrı her an değişen bir şeydir. kimi zaman huzurla karşılıklı sevilmek hayatın sırrıyken kimi zaman dine sarılmak olabilir. o nedenle cevabı genelgeçer bir cevap olacaktır.
Şimdi hayatının sırr-ı hakikatı şudur ki: Tecelli-i Ehadiyete, cilve-i Samediyete âyineliktir. Yani bütün âleme tecelli eden esmanın nokta-i mihrakıyesi hükmünde bir câmiiyetle Zât-ı Ehad-i Samed'e âyineliktir.
Şimdi hayatının saadet içindeki kemali ise: Senin hayatının âyinesinde temessül eden Şems-i Ezelî'nin envârını hissedip sevmektir. Zîşuur olarak ona şevk göstermektir. Onun muhabbetiyle kendinden geçmektir. Kalbin göz bebeğinde aks-i nurunu yerleştirmektir.
Hayatın sırrı bir gün olecegiz ve hesap sorulacak. Körüz,dilsiziz,aptaliz boş ilerle uğraşıp kibir,cimrilik,fahiselik, ruhsuzluk, okuzlukle mesguluz.Maliyla, vucuduyla ovunen, matah bir seymis gibi gezen isyanlarlariz. Gercekleri goremeyecek kadar ruhumuz gitmis. Kimi ickide buluyor kendini, kimi sacma sapan felsefelerde.Bu da acı ve acınası halimizdir. Hiçbir şey saglayamacak iç huzurunuzu. Huzuru sağlayacak alan Allah'in ibadetidir. Yıllar öncesinden de örnekleri vardır. iki lokma ekmeğe muhtaç olup sıkıntı çekenlerin huzuru vardı.
(bkz: Sahabeler)
