eğer ömür verirse bir bahar daha görme şansımız olacak belki bir yaz daha belki 30,40,50.
ancak hayatla ilgili önemli şeyler vardır.
ilk önce sanırım kaliteli olabilmek gerekir.
2 şey kalitesiz insanın özelliğidir; şikayetcilik, dedikodu bu özelliklere sahip insanlardan kaçın.
2 şey çözümsüz görünen şeyleri bile çözer; bakış açısını değiştirmek, kendini karşındakinin yerine koyabilmek.
2 şey yanlış yapmanı önler; şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgecinden geçirmek, hiç hak yememek.
2 şey gözden düşürür; laf kalabalığı, demogoji ve kendini ağırdan satmak.
2 şey nitelikli insan yapar; iradeye hakim olabilmek, uyumlu olmak.
2 şey extra değer katar; hitabet ve diksiyon eğitimi almak, anlayarak hızlı okumak.
2 şey çok geri bırakır; kararsızlık ve cesaretsizlik
2 şey kaşif yapar insanı; nitelikli çevre ve delilik.
2 şey ömür boyu boşa kürek çekmeni sağlar; baskın yeteneğini bulamamak, sevdiğin işi yapamamak.
2 şey başarmanın sırrıdır; ustalardan ustalığı öğrenmek ve kendini güncellemek.
2 şey başarıyı mutlulukla beraber yakalamanın sırrıdır; niyetinin saf olması ve ruhsal farkındalık.
2 şey milyonlarca insandan ayırır seni; sorunun değil çözümün parçası olmak, hayata farklı ve orijinal bir bakış açısına sahip olmak.
2 şey gelişmeni engeller; aşırılık, mübalaa, abartı, ifrat ve felakete odaklanmış olmak.
2 şey çözüm getirir; tebessüm ve susmak.
2 şey kaybedilince değeri anlaşılır; anne, baba.
2 şey geri alınamaz; zaman ve söylenen söz.
2 şey uğraşmaya değer; sevgi ve bilgi.
2 şey hayatta önemli olan herşeydir ve biz ne yazık ki bunları fark edemeyiz bile; nefes alabilmek ve verebilmek
Denemek olabilir.
Her şeyi tekrardan denemek.
Bata çıka, düşe kalka...
Belki bir daha sevince.
Belki de son nefeste.
Ama bu sır verilecek bir sır değil.
Bulunup saklanacak bir sır bu.
Beni bir ömür bohem yaşamaya mahkum eden bu sır.
Ömrüm bitiyor...
Ve ben hala iyi insan olma derdindeyim.
Yoksa burada mı hata ediyorum bilmiyorum.
Ölüyorum.
Hayatın sırrı bir gün olecegiz ve hesap sorulacak. Körüz,dilsiziz,aptaliz boş ilerle uğraşıp kibir,cimrilik,fahiselik, ruhsuzluk, okuzlukle mesguluz.Maliyla, vucuduyla ovunen, matah bir seymis gibi gezen isyanlarlariz. Gercekleri goremeyecek kadar ruhumuz gitmis. Kimi ickide buluyor kendini, kimi sacma sapan felsefelerde.Bu da acı ve acınası halimizdir. Hiçbir şey saglayamacak iç huzurunuzu. Huzuru sağlayacak alan Allah'in ibadetidir. Yıllar öncesinden de örnekleri vardır. iki lokma ekmeğe muhtaç olup sıkıntı çekenlerin huzuru vardı.
(bkz: Sahabeler)
