hayatın asıl amacı yemek yemektir. insanlar bir şeyler yemek için, sıvı şeyler tüketmek için para kazanırlar. çünkü vücudun ayakta kalması için beslenmek birinci kuraldır. açken veya susuzken tanrıya şükredemezsiniz, ona olan inancınız yok olur. ahlaklı olamazsınız, düşünemezsiniz. aşkı unutursunuz ve içinizdeki o şeytanla tanışırsınız. kısacası sevgli sözlük hayatın mına koyayım.
george bernard shaw'un bu konuyla ilgili bir sözü vardır: "mutluluk yaşamın bir amacı degildir; yasamın bir amacı yoktur; yaşam kendi başına bir amaçtır ve mutluluğu, yaşamın niteliklerini daha yoğun duymak uğruna feda etmeye gönüllü olmak bir yürekliliktir."
bence hayatın asıl amacı sınavdır. nefsimize hakim oluş veya olamayışımızın bize kazandıracağı şeylerdir. (yapılan iyilikler, kötülükler, gurur, kibir, öfke, kin, ibadet vs.)
Bir amacı yoktur.yanlışlıkla gelmiş ve mecburen yaşıyorsundur. kendin için hiç bir şey yapmazsın. istediğin için doğmaz istediğin için okumaz istediğin içi yaşamazsın. hep kendinden ödün verirsin.Bir amacı yoktur hayatın soğuk ve boşluktur.yapman gerekeni yapar ve çekip gidersin.
hayvansal içgüdülerimizdir. ortak kuzenlerimiz gibi acılara direnme içgüdülerimizden dolayı yaşarız. siz hiç hayatı zor bulduğu için intihar eden bir maymun gördünüz mü ? bende işte bundan bahsediyorum ama biraz karışık ...
