Hastalık falan başınıza gelirse umursamamayı söylense de umursadığım olay. Bir çoğunun daha gençken yaptığı şeyleri ileri yaşta yapmaya başlayınca abes de duruyor zaten.
Çocuğun emekler, göremezsin...
ilk adımlarını göremezsin...
Anne der, yanında annesi yoktur, duyamazsın.
Bir bakarsın okula başlamış, ilk okul gününde yanında olamazsın.
iyi mi, ne yaptı, ağladı mı? telefonla haber alırsın. O okulda ağlar, sen iş yerinde ağlarsın.
Geriden gelmek aslında ileri olmaktan iyidir. insanların yaptığı hataları görünce bazı şeylerin nasıl yapılması gerektiğini öğreniyorsunuz. Siz aslında hayatı kaçırmıyorsunuz hayatı öğreniyorsunuz.
dünyanın iki neşesine kanıp şükretmek ve sevdiklere sarılmak varken şu yalan dünyaya aldanıp arkasından koşturup gidiyoruz işte.
iki günlük dünya. iyi olun, kötü olun.
Sizin ve sevdiklerinizin sağlığına, birlikteliğinize şükredin.
Kimseye de muhtaç değilseniz. Vicdan azabınız da yok ise.
iki günlük hevesler yerin dibine.
Uzak olsun o hayat. Kaçsın gitsin.
Seneler boyu sistemin, ailenin, eğitimin pompaladığı başarı, statü, hayal, hedef ölçütlerini/kavramlarını fazlasıyla benimsemekle gelen kaygıdır.
Hayal ettiğinize ulaşmak istiyorsunuz; maddi, haz verici, manevi, konumsal. Onlara ulaşılamayan her an acı çekmek istiyoruz, hatta çekiyoruz. Sanki onlara sahipmişiz de kaybetmenin acısıymış gibi bu. Hayır hiçbir şey kaçmıyor. Esnek ol, bak keyfine. Kervan her türlü yürüyecek nasılsa.
20 yaşında bana da gelen his. Ulan bakıyorum sanatçılara futbolculara, yeni yeni insanlar türüyor ve bunlar yaşıtlarım olunca bi koyuyor şurama ister istemez.
Küçükken hep hayal kurardım. Euro 2008de 10 yasındaydım ve 10 sene sonra dünya kupasında oynayabilirim arda turan da 30-31 yasında olur. Aynı takımda olabiliriz derdim kendi kendime. Arda da fos cıktı gerçi.
Gündelik şeylere takıyorum şu aralar. Bakıyorum uruguaylı brezilyalı genç futbolculara. Adamların kolları full dövme. Kazandığı her parayı dövmeye yatırmış anasını satayım. Takip ettiğim birkaç yabancı ünlüye bakıyorum. Benim yasımdayken kaslı dövmeli falan. Tamam evet her sey bu değil ama bazı seyleri bence erken yasamak gerek. Baska bi yönden takıntım yok neyseki. Kendimi zihinsel yönden grlistirmeye calısıyorum sürekli. Tek tesellim o.
hani bazen böyle bir rüya görürsün ya hani böyle çukur gibi birşeyin içindesin dibindesin çukurun böyle bağarıyorsun sesin içine doğru gidiyor sesin çıkmıyor anladın mı ya da böyle birini görürsün peşinden koşmaya çalışırsın ama hareket edemiyorsun gitgide uzaklaşır senden ya da uçurumdasın çok yüksek bir yerden aşağı düşersin ya rüyanda böyle düşersin düşersin dibe gittiğini görürsün böyle yavaş yavaş kalbin hızlı çarpmaya başlar nefesin kesilecek gibi olur tam böyle dibe çarparken bir anda uyanırsın böyle...
