nasreddin hoca'nın ver biraz da biz ölelim hikayesini akıllara getiren esnaftır. işin kötüyse devret bize, biraz da biz eskisi gibi iş yok diye ağlayalım be abi!!!
malumunuz ticareti en iyi şekilde yahudiler yapmaktadırlar. şöyle de bir açıklamaları vardır, piyasanın eskilerinin;
siz müslümanlar, iş yapsanız da yapmasanız da allah'a şükrediyorsunuz, allah'ta bu kulum doydu artık diye vermiyor. oysa biz yahudiler ne kadar kazanırsak kazanalım, hep ağlarız, allah'da vermeye devam eder.
sürekli eski işler eski bayramlar eski müzikler eski kitaplar eski filmler eski kıllar eski yünler diye gider bu muhabbet. Sorun aslında eskide değil yenide ne olduğunda.Eskiden ne kaldı ki şu anda eski işler kalsın.Yeni kirli yeni tüccar yeni kar yeni üretimsiz yeni yıkı yeni çürük... çünkü böyle ilerliyor dünyamız.
Ekonominin hiç durmadan kötüye gittiğin varsayacak olursak eğer, bir esnafın ilk gün kadar karlı/bol iş yapamayacağını düşünmek mantıksız olmaz. Bu sebeple özellikle bu esnaf söylediğinde haklı olan esnaftır. Yine de buna da şükür değip yetinmesini bilen esnaf yeğdir.
eslafların genel ağlama politikası. esnaflığı sadece raftan mal alıp müşteriye verme şeklinde gören kişilerde daha yaygın. vizyon yok misyon desen yerlerde, dünyada herşey gelişiyor ama sen yerinde sayıyorsun sonra devlete, dükkanının önündeki ağaça saldırıyorsun. vergilerin fazlalığı, piyasaların durgunluğu gibi bir çok olumsuzluklar sayılabilir fakat hiç biri ağlama bahanesi olamaz.
