ışık ışık, ses ses, alkış, ışıklı ses, ıslık, para, herkes para, müzil, heryerden. bunlardan bıktım ben artık ya. kendi işimi kuracağım ben ya. bıktım valla. çorabı var, berberi var, ilacı var, badanası var.
Okumak=para için verilen bogucu mücadelenin 8.yılında olan istediği işe sahip olmuş fakat karşılığında gurbet acısı çekmeye razı olmuş bir adam olarak hissettiğim histir.
arada bir her insana denk gelir bu bıkkınlık. insan niye yaşadığını sorgular. aslında iyi birşeydir bu bıkkınlık. çünkü insan hayatındaki gerçekleri, sahte yüzleri farkeder. ve bir sonraki güne daha güçlü uyanır.
içinde olduğum durumdur. etrafta mutlu insan görmek zor oldu. anlaşabildigin kimsenin olmayışı da etkiliyor bu durumu. kısacası sikim böyle hayatı dediğimiz durumdur.
içinde bulunduğum durum kalabalıklar içindeykende yalnızkende sürekli yalnız hissediyorum, kulağa biraz ergence geliyor ama içimi düşüncelerimi kimsenin anlayamadığını düşünüyorum.Sürekli başka uğraşlara merak salıyorum sonra çok çabuk unutuyorum bunları çok şey yapmaya çalışıyorum hepsi yarım kalıyo.Hayatı bir yerlerden tutmaya çalışıyorum, aslında tutuyorum ama yinede çok yavan kalıyo sürekli içimde bi boşluk hissediyorum.Yaşadığım güzel anlar bile tedirgin ediyo çünkü her şeyin geçici olduğunu biliyorum.
bizim de sorunlarımız var ama zevk almaya çalışıyoruz. hem de o kadar büyük sorunlar ki önümdeki birkaç yılı hiç edebilir. ama olsun hepsinin üstünden gelmeye gücümüz var evelallah.
yaş ilerledikçe, sevilen insanlardan ayrı kalındıkça, heyecan, coşku azaldıkça, insan kendini her geçen gün daha çaresiz ve yorgun hissettikçe gerçekleşendir. içten bir " off " çekersin ve kimseye duyurmazsın. her şey uzak ve ağır gelir. depresyondan yakanı sıyıramazsın. tek istediğin uyumak ve odana kapanmaktır. kendini kötü hissedersin, kalbin kan ağlar.
