zihnimizde kurguladığımız o muhteşem manzaralar, başarılar, mutluluklar, aşklar gerçeğin dünyasıyla örtüşmez. çünkü insan kusurlu düşünmez, mükemmeli hayal eder. kusurlu dünya da bu mükemmel hayalleri karşılayacak bir kapasiteye sahip değildir maalesef.
Hayalleri kuruyorsun sonra gerçekler aklına geliyor o kişinin gerçekliği senin gerçekliğin.. Herşey... Sonra olmayacak bişey için ben napıyorum diyorsun hala az biraz umut ediyorsun. O da olmasa ölmüşsün zaten.
Bir çocuğun yaptığı kumdan kalenin dalgalarla yikilmasi gibi...bir çocuğun legolarla yaptigi Şatonun yerle bir olmasi gibi.... büyük bir hayal kırıklığı ve sonra toparlanmak için harcanan enerji. Kısacası yoruldum be hayat çıkış nerede?
