Yaşamak istediğim şehir, insanı çok cana yakın. Bir de bir şey dikkatimi çekti. Bu şehrin Kadınları kendilerine çok iyi bakıyor. Erkekler ise kadınlar kadar bakmıyorlar kendilerine.
Sanırım istanbul'dan sonra gezilecek en fazla yeri olan şehir.
Fotoğraf: Orgeneral Şükrü Kanatlı (1892-1954) komutasındaki 2500 kişilik Türk Birliğinin, Hatay'a girişi ve coşku ile karşılanışı.
Şükrü Paşa, 1912 Balkan Savaşı sırasında esir düşmüş, Ekim 1913 senesine kadar Korfu Adası'nda esir kalmıştır. Esaretten kurtulduktan sonra Arnavutluk Harekatı ve Büyük Harp'e (1.Dünya Savaşı) katılmış; Trakya ve Anadolu'nun işgalinden sonra da Türk istiklâl Harbi'ne katılmıştır.
Paşa, 1939 yılında Hatay Sorunu'nun çözülmesiyle birlikte Hatay'a giren Türk birliklerini komuta etmiş, daha sonra Kara Kuvvetleri Komutanlığı'nda görev yaptığı sıralarda 62 yaşında iken vefat etmiştir.
''ekonomik olarak türkiye'ye nazaran daha gelişmiş olacağı kesindi.''
kültür olarak antakya'dan çok adana'ya benzeyen iskenderun, dörtyol, payas bölgesini çıkarsan bir hiç kalacak il; türkiye'den gelişmiş olacakmış. vay aq.
ayrılıkçı harekete girişmeyin yalnızca kadirli ve kozan ile dahi dökeriz denize.
kadirli ile kozan'a kalmadan dörtyol ile iskenderun dahi tokat manyağı yapar sizleri. adam olun.
Mustafa Kemal Atatürk’ün canını ortaya koyarak anavatana kattığı ili resmen küçük Suriye’ye çevirdiler. Türkiye cumhuriyetini 17 yıldır yönetenler, cumhuriyetin bütün değerlerinin içine ettiler.
Özlediğimdir. Uzun zamandan sonra geçenlerde gittim memleketime. Sokaklarda hafif göz yaşarmaları yaşadım. Geri dönüp orada yaşamak istemezdim sanırım ama yine de Anılar, dırırım, anılaarrr!
ve tahmin edilenden küçük bir şehir.
şehir merkezi nüfusu 200-250 bin dolaylarında.
akdeniz iklimi olarak geçse de çukurova gibi sıcak değil, kıyasen serin bir yer.
zengin bir mutfağa sahip; adana ve gaziantep ile yemek üçgeninin önemli bir zinciri.
bölgesinde osmaniye, ceyhan gibi sonradan kurulmuş şehirlerin aksine tarsus, adana, kozan, gaziantep gibi tarihi ve köklü bir şehir.