ama bunu ben yaptım lan. cidden yaptım. sebebi de tatlıyı fazla sevmememdir. yani özenmiyorum, aramıyorum filan.
her neyse, 2009 kışıydı, kardeşim hatay serinyol jandarma birliğine teslim olacak ve askerlik görevine başlayacaktı. ben de yol arkadaşı olarak gittim kendisiyle. o'nu acemi birliğine emanet ettikten sonra, "lan bir künefe yesem mi" dedim. hatta merkezde bir kiliseye giden tabelaya bakarken düşündüm bunları.
sonra yemişim künefesini deyip, bastım geldim 20 saatlik yolu. lan toplamda 40 saat yol gittim, götüm acıdı ama o meşhur künefeyi orada yemedim.
bizzat o haltı yemiş olarak konuşayım: bir hafta boyunca etkisinden çıkamadım arkadaş ya, burnuna tereyağı kokusu gelir hatırlar kendini kahredersin, orda burda bir yerde kadayıf görür hatırlar yine kahrolursun, acıdır gidip de yemeden dönmek, şimdi olsa var ya ah ulan ah!