derhal yapılması gereken harekettir dostlarım. eğer bir an evvel harekete geçmezsek kendisi gün be gün yoldan çıkacak. önce antroidleşecek ardından safkan bir robota dönüşerek evrimini tamamlayacaktır.
derhal kendisine eskiden normal bir insan olduğunu, fantazi-pop tarzında, sevgiliden yeni ayrılmış ama pek de iplemeyen tarzda şarkılar söylediğini hatırlatmalıyız.
arabalarımızda son ses "yalanın batsın yalancısın" olsun "son sözü söyledim koymadı mı" olsun bu tip şarkılarını dinlemeli, sağa sola, elektrik direklerine eski siyah saçlı kemikli burunlu resimlerini yapıştırmalıyız. belki görür duyar da "evet ben buydum, bu şimdiki halim ne benim?" deyip doğru yola döner.
gül gibi bir insanın her geçen gün bir robota dönüşmesini istemeyiz öğle değil mi? ha?
marilyn manson'a mı benzemeye çalışıyor anlamadım bir türlü *. biri bunu gaza mı getirdi yürü be çok iyi böyle diye bu da kandı, anlamadım gitti. böle abidik gubidik klipler, ne olduğu belirsiz cisimler, saçma sapan figürler, acayip haller, dağılmış tipler, inorganik besinler *, küvette yarı seksi yarı asi tripler. ne zaman görsem basıyorum kalayı. bir gün karşılaşırsam kendisini ne sandığını sormak istiyorum. ergenlik çağını atlatamayan asi kızlar gibi hareket çeker ama yaşına başına bakmadan hande teyze.
kendisine kendisinden bir şarkı göndermek istiyorum umarım beni kırmaz ve dinler:
kapına köleyim desen inanır mıyım
yalvarırken seni görsem inanır mıyım
yeni aşk hayatında mutluluk dilerim
dönme sakın geri çok gülerim...*
kocasından ben şarkı söyleyeceğim diye ayrılan bir insandan bahsediyoruz ey millet. yani bu kadın şu ruhuna özgürlük adı altında herşeyi sergileyebilen biri.
gelmişini geçmişini bilmem de, biri ona, saçlarını o derece sarıya boyayınca kaşlarının rengini de açtırması gerektiğini hatırlatsa fena olmayacak. zira saçları boyadan çok oriale batırılıp çıkarılmış gibiyken, o simsiyah kaşlarla kuaförde işi yarım kalmış gibi görünüyor.
