Kişilik yapısından kaynaklanır genelde. Bunun olgun gelişmiş çok üst versiyonunda karşısindaki insana saygısından dolayı susar. Zira her tartışmanın, haklılığını kanıtlarıyla ortaya dökmek ten ziyade kişilikleri rencide etmekten öteye geçmediğini idrak etmiştir. Yalnız burada bir istisna vardır. O da şudur; ölçüyü, yada işin doğrusunu kibar bir dille söylemekten çekinmez. Bu şayet kendi nefsine yönelik değil ve umuma ait bir hak ve hukuka aitse. Yada ilahi hakikate menbi bir ölçü ve kaide ise. O taktirde susamaz. En önemlisi de zulme karşı olanıdır ki, bu her baba yiğidin harcı değildir. Bunu ancak seçilmiş özel insanlar yapabilir.
