güvenmekten vazgeçmeyin. güvendiğiniz kişiye sık sık söyleyin bunu. güveninize layık ise güveniniz ve sözleriniz ona ödüldür. güveninize layık değil ise güveninizin altında ezilmesini sağlarsınız. hatta zamanla olmasını istediğiniz kişiye dönüştürebilirsiniz.
bir türlü bir diğerine güvenemiyoruz; güvenince de suistimal edilebiliyoruz çünkü. belki boşa gider diye sakınmaktan emek sarfedemiyoruz, güven inşa etmek için sabır sergilemiyoruz; güvenilir bulunmadığımız için isyan ediyor, kimseye güvenmemeyi olağan, hak olarak görüyoruz; oysa güven sosyal olan tüm eylemliliklerde olduğu gibi karşılıklı, bunu da biliyoruz ama hep karşımızdakinin suçlu olduğunu iddia ediyoruz zira kolay buluyoruz. kimimize ise çok güveniyoruz, çözümü bizim için üretsin diye vekalet veriyor da mümessiliyetin yeterliliğini denetlemiyoruz, talep etmiyoruz.
ne kadar önemli bir duygu olduğunu bugün tekrar anladım. güvenip, değer verdiğin bir insanın aslında öyle olmadığını anlayınca boşluğa düşüyor insan. bazı insanların göstermedikleri çok farklı yüzleri olabiliyormuş.
