istediğimiz ama bazen boşa çıkandır. hep bu devirde kimseye güvenmeyeceksin denir. işin ilginç tarafı acaba yazı bulununca yada bir çağ veya dönemin bitiminin ardından gelen insanlığın, medeniyetin, teknolojinin dahada geliştiği dönemlerde; insanlar bir birine güveniyodumu acaba sorunsalıdır.
içi boş, süslü bir hediye paketidir. uzaktan güzel durur ama yaklaştıkça kutuyu açtıkça boş olduğu anlaşılır.
tıpkı bazı insanların uzaktan hoş yakından boş olduğu gibi.
beraberinde sevgiyi de getirir. güvendiğiniz şey, en acı zamanlarda sırtınızı dayayabileceğiniz biri olur .. veya en güçsüz anlarda sığınabilecek bir liman gibi güçlü görünen kisidir, güven duyulan kişi.
en güzel duygulardan, sonsuz güven.
bulmasi zor, kaybetmesi kolay bir duygu, güven..
hakiki bir denge duygusudur.
güven üzerine kurulmamış bütün ilişkiler(sevgilinden tut yengene kadar) çürümeye kalmaya mahkumdur.
(bkz: kişisel gelişimci gibi entry girmek)
eğer birine karşı güven duygusunu hisseder, daha sonra bunun boş olduğunu anlarsanız kendinizden başka kimseye zarar gelmez. kol kırılır yen içinde kalır misali.
o yüzdendir ki; hiç bir zaman tam olarak kaptırmayacaksın kimseye kendini.
