şirince' deki 1 haftalık moladan sonra bugün düştüm yollara. ilk Durak Aydın. 1 saatlik yolculuktan sonra hemen ikinci bir araçla Nazilli' ye geçtim. Şimdi ilk hedef bodrum. Sonrasına bakacağız. Sen kal sağlıcakla. Görüşeceğiz tekrar.
kişinin yaşadıklarını, duygu ve izlenimlerini, tarih belirterek günü gününe anlatmasıyla oluşan yazı türü. Öğrenmeye bağlı öğretici yazı türü olarak ifade edebiliriz. Günlük Tutmak; insanın kendi kendine konuşma isteğinden ve kendi iç sesini duyma ihtiyacından doğan bir faaliyet. Buraya kadar hepimizin bildiği bilgileri aktardım. Gelelim zurnanın zırt dediği yere Efendim "artık günlük tutmaya başlayalım" dedim ve kardeşimin alay malzemesi oldum. "Günlük normal kalemle tutulmaz" diye başladı devam etti susmadan " Günlük özenle tutulur" yok "Kaç yaşında adamsın bir günlük tutmayı öğrenemedin" diye dalga geçti benimle. hani bilmiyorum ama deneyeceğim bi tutmayı.
Sevgili günlük... Ne iyi akılmış bu günlük tutmak. Şu anda başkasının benden çalmış olduğu rüyamdan yazıyorum. Uykumda çevre yapıyorum sevgili günlük. Bu hafta şahane hanımefendi bir arkadaş edindim; Cansu. Bir çok ortak yanımız var. Şu an sadece arkadaşız. Ama kimbilir ileride ne olur? Kadınla erkekten arkadaş olmaz nihayetinde değil mi? Eee insan psikolojisi işte. Yaa sen neğadar fesatsın ya hee günlük? Sevgili günlük. Acayip fesatsın. Neler söylüyor baa "
Küçükken dişimi fırçaladım yattım şeklinde son bulan günlüğü hala tutmaya devam edersem bendeki değişimlere, yaşadıklarıma şahit olup dile gelir. Yok kalsın iyi böyle.
bir başkası tarafından bulunup, kendisini anlayabilmesi için yalnız insanların yazdığı zannedilir. fakat durum hiçte öyle değil. bazen insan sırf anlaşılmamaya ihtiyaç duyduğundan yazar da yazar...
Hep bir ajandayı günlük olarak seçtim kendime. Öyledir ya özel şeyler yazarsın, daha korunaklı görünmesini istersin belki de. Çoğu insan bir lise klişesi olarak baksa da ben ayrı bir tutkuyla bağlayımdır günlüklerime. Geçmişle yaşamayı severim nedense, geçmişime özlem duyarım. Şu zamana kadar çok güzel bir hayat yaşadığımdan değil. Tam tersine çoğu arkadaşımdan zor bir yaşantım olmuştur hep. Biraz da melankolik bir yapım var sanırım, acı çektiğim zamanlara dönmek, o anları bir daha yaşamak isterim kimi zaman.
Günlüğün ne kadar güzel ve anlamlı bir şey olduğunu anlatmışımdır hep konusu açılınca. Söz uçar, yazı kalır. Anılarınızın da sözler gibi uçmaması için çalışır o. Zihninizin derinlerinde olan ama orada var olduğunu bile bilmediğiniz olayları çıkarır gün yüzüne.
Ne kadar büyüdüğünüzü görürsünüz. Zamanında kafanızı karıştıran, hatta uyutmayan olayları Bugün olsa umrumda olmazdı. diyerek, gülerek okursunuz. Bazı sayfaları hala içinizi acıtır, sizi o günkü kadar üzer o ayrı.
Gizemli bir kimliği vardır onun, hep saklamak zorunda kalırsınız. Kimsenin günlük tuttuğunuzu bilmemesi makbuldür, özellikle aile bireylerinin. Kimse sizi onun kadar iyi tanımamalıdır, o sizin aynanızdır. Olur da birinin eline geçerse ölüm fermanınız bile olabilir.
Şarkılar gibi, günlük de zaman makinesi görevi görür. Okuduğunuz her satırda geçmişinize yolculuk edersiniz. Hele ki benim kadar geçmişe özlem duyan biriyseniz günlüklerinizi kutsal kitaplar kadar önemsersiniz.
Derdimi kimseye anlatamadığımda o yanımda olmuştur benim. Kendimden nefret ettiğimde, gurur duyduğumda, aşık olduğumda, hayatın beni aldattığı ya da yücelttiği zamanlarda hep o. Ama ben yaklaşık iki senedir ona gereken değeri veremiyorum. Eskisi kadar vakit geçiremiyorum onunla. Seneler sonra bu günleri detaylarıyla hatırlamak istediğimde yazmadığıma pişman olacağımı da biliyorum üstelik. Bu güzel öğrencilik yıllarımın uçan giden anılarıyla hayatımın bir kısmı hep eksik kalacak.
Yazdım, eskisi kadar sık yazamasam da hep yazacağım. Peki ben öldüğümde ne olacaklar? Benim göz yaşı döktüğüm sayfalara başkalarının göz yaşları mı karışacak? Onunla ilgili aklıma takılan sorular bunlar. Onun, benim hakkımda merak ettikleri ise ayrı bir günlük yazmasına neden olabilir.
'Keşke her zaman yazsam.' dediğim ama her zaman yazmadığım genelikle kötü gün dostu olan defterler topluluğu. Yıllar sonra dönüp okuduğunuzda bir tuhaf oluyorsunuz. Çoğu anınızın aklınızdan uçup gitmesini önlüyor. Söz uçuyor, yazı kalıyormuş cidden.
okunursa yanacak olduğum defter.
her şeyi ona yazdım.
küfürler bile ettim oraya. en yakın arkadaşım hakkında saydırdım sonra da onu canımdan da çok sevdiğimi yazdığım defterim. tamam biraz değişik bir kişiliğim olabilir *
ben öldükten sonra ise kime verilmesine henüz karar veremedim.
sevgili sözlük sizce günlüğümü kime vermeliyim?
tutardım eskiden. sonra elime geçti. okurken beni rahatsız etti. ben de yırtıp attım. ama tutarken iyi gelirdi. zaten adı günlük'tü ama haftalıktı belkide. yoğun mutlu mutsuz anlarımda yazardım. ki genelde de böyledir.
ilkokulda zorla tutturulan defter.
eski eşyaları karıştırırken, o zorla tutturulan defterimi buldum.
1. gün:
sevgili günlük;
bugün sabah kalktığımda annem kahvaltı hazırlamıştı. sonra üstümü giyinirken servisim geldi. zor yetiştim.
sonra okula gittim bugünkü dersler: hayat bilgisi matematik, türkçe türkçe, beden beden.
eve geldim. sokakta biraz arkadaşlarımla oynadım. sonra annem beni eve çağırdı. akşam yemeğimizi yedik, televizyon izledikten sonra uyuduk.
2.gün:
"sevgili günlük ;
dünün aynısı
3. gün:
sevgili günlük; bugün dünün aynısı
4. gün, 5. gün ............... 31. gün: dünün aynısı.
