ileride antika eserlerin kazandığı değerden çok daha fazlasını kazanacaktır.
kağıda yazacağına internette bi yere yazabilirsin yada kendine özel kodlama geliştirip günlük tutabilirsin hemde kilitsiz hemde ulu orta.
yapmadığıma her geçen gün daha da pişman olduğum ve gün itibariyle ciddi bi' şekilde gerçekleştirme kararı aldığım eylemdir. zaman su olmuş. dün gibi ve hatta gün gibi hatırladığım olayların üzerinden üç beş yıl geçmiş. eyvah!
digital olarak tutulan hele de sözlüklere yazılan olsa olsa web günlüğü olur. eski kafalıysanız göz yaşlarınız kağıdı ıslatmadan yazmaktan tatmin olmazsınız.
Zamanla kağıt , kalem yerine klavye ve microsoft word gibi teknolojik gelişmelere bırakmıştır günlük tutma olayında. Bence oldukca zevkli eylemdir hep gıpta etmişimdir günlük tutanları. Ben niye tutmadım sanırım başkası günlüğümü ele geçirir ve dalga geçer diye. Ancak artık elektronik ortamda yazılabildiği için daha güvenli oluyor.
Bir yıla yakındır günlük tutuyorum pc üzerinden ancak rüya günlüğü.
Yakın zamanda normal günlüğe de başlayabilirim.
Belki ilk yazdıklarımda sıradan gelir ama bi 15-20 yıl sonra yazdıklarımı okuduğumda tıpkı eski fotoğraflara bakar gibi duygulanacağımdan eminim.
Zaten bana göre günlük tutmak da hatıra fotoğrafı çekmek gibidir. Ilerde okuduğunda eski hatıralar akla gelsin diye.
bundan yaklaşık on beş sene önce benim de zevkle gerçekleştirdiğim eylem. günlüğümü kaybedince bir daha yazamadım, şimdi karşıma çıksa ne gülerdim neler neler yazdığımı okuyup. zamanla ne kadar doğru bir şey yaptığınızı anlıyorsunuz. söz uçuyor, yazı kalıyor.
istikrar gerektirendir. her gun usenmeden yazanlari tebrik etmek gerekir. ilk gunluk yazma isine tv de yayinlanan sidika dizisinden etkilenerek baslamistim o karakter boyle resimler sekiller falan cizerdi hic unutmam kurban bayraminda bicak ile kurbanin diyaloglarini resmetmistim sonra sacmalamaya basladigimi farkedip biraktim daha sonraki girisimlerimde kisa sureli olunca gunluk isinin bana gore olmadigini anladim.
stanford üniversitesince yapılan bir araştırmaya göre kalp sağlığını olumlu yönde etkiliyormuş. strese bağlı şekeri bile hatta. çok güzel bir şeymiş, bilmediğimiz kadar hem de.
ama öyle ki çoğumuz olur da biri okur diye tüm sırlarımızı yazamayız. gariptir.
hayatınız şen şakrak geçiyorsa ne ala. onun haricinde yaklaşılmaması gereken alışkanlık. aynı anları tekrar tekrar yaşamak koyuyor insana. aynı depresif halleri tekrar tekrar hissetmek, olanları değiştirememenin çaresizliğini tekrar tekrar yaşamak... insanın ömründen ömür gider.
güzel anılarını yazıp sakladığın gün gelince onu okuyup duygulanmana neden olur, morelin bozukken en büyük sırdaşın dır, seni rahatlatan olaylar konusunda bakış açını değiştiren güzel bir eylemdir herkesin yapması gerekir .
olaylardan ziyade, duyguların yazılması daha hoştur. kesinlikle bir deftere yazılmalıdır. insanın ruh halini açık eder, deftere yazılması. yazıya uzaktan baktığınızda bir resim görürürsünüz. her sayfa farklı bir resim. iyi bir analizci olmaya gerek yok. her şey açık. her gün aynı şeyleri yaşıyoruz, ama her gün aynı şeyleri düşünmüyoruz. olaylardan fazlasıyla duygular yazılmalıdır.
dikkatli olunması gereken eylemdir. hele şu yazar arkadaşınız gibi aşk-meşk meselelerinizi yazdıysanız ve sövdüğünüz bireyler var ise, mümkünse kilitli yerde tutulması tavsiye olunur.. yahut kalifiye bir saklama yeri de olabilir.
sevgili gunluk,
Biliyorum sana bir kac gundur yazamadim. Maalesef -----. Ayrica cok -----. Gecen gun hastanededeydim kar yagdi.bugun hava iyiydi. Huzur doldum. Sucluluk duygusuyla anneme hediye aldim bugun. Sevindi. Ama bu islerin kotuye gitme ihtimalimi degistirmiyor. Kolay aslimda. Ama ipler bir anda elimden kayiyor. Maviyle bulustum bugun bildigin gibi. Eskisi gibi degildi. Bi kac zamandir cok ilginc bi hayalim var ama anlatamiyorum. Deli damgasi yerim.Ben degil ama anneme kotu davranilinca cok uzuluyorum. Keske bla bla bla...
Küçükken annem bulur diye şifreleyerek yazdığım anıların sonradan şifrelerini unutmam üzerine soğuduğum şu sıralar ilk gece sayfalarca yazıp daha sonra üşendiimden yapamadığım boktan bi eylem. Benim tabsiyem önemli bişeyler olduğunda yazın hem sıkılmazsınız hemde okuyunca baya heyecanlı oluyo.
amac anilari degil fikirleri ve hisleri saklamaktir. dusuncelerinizi belirli bir zihin akisina veya etkiye maruz kalmadan aktarirsiniz. rahatlarsiniz. ilerde donup baktiginizda ihmal ettiginiz fikirlerinizi animsarsiniz. karakter celiskileri cekmezsiniz.
Geçmişte iyi günler yaşayan insanların tek can simidi. Ayrıca insanların en yumuşak karnıdır. Biri bulursa şantajla polise holo holo dansı bile yaptırtabilir. Zaten geçmişi yad etmenin mantığını anlayabilmiş değilimdir. Benim gibi karanlığa boğulmuş tunçtan heykelleri bir tek ölüm kurtarabilir.
