Tutulması güzel olan şeydir. Cidden tutmayı düşünüyorum. Bu kötü günlerimde. Tamamen benden koptuğu zaman vercem o defteri ona, al. Bak çok güzel günlerime bak, sen sevinçliyken, ben nasıldım hepsine bak! Diyeceğim.
belli bir zamandır yapamadığım , iyi kötü şeyler yaşayıp dolunca yokluğunu hissettiğim, günü gününe olmasa da yaşadıklarınızın sizde bıraktığı izleri kalıcı hale getirdiğiniz , yerini başka hiçbir şeyin tutmadığı eylemdir.
Günlük kesinlikle alışkanlık işidir. Uykuya direnme işidir. Kimsenin onu okumayacağını sanarak yazdığımız şeylerin tüm ev ahalisi tarafından okunmasıdır. Günlük tutmak biraz stres atmaktır aslında derdini dökmek , kendinle konuşmak o günü değerlendirmektir.Günlük tutmak zor iştir doğrusu hele benim gibi yazısı kötü biri için çok daha zordur. Ama bir kere kazanılmışsa o alışkanlık otobiyografidir bir yerde. Neler olmuş neler geçmiş en iyi o gösterir.'' Ne günlerdi be...'' dedirtir insana derinden. Emektir %90 ,kimi zaman ilk aşktır,kimi zaman ilk ayrılık,kimi zaman ilk hayaldir. Bugünü de böyle yaşadık çok şükür demektir. Günlük tutmak gülüşler,gözyaşları,sevinçler,heyecanlar,yaşanmışlıklar toplamıdır. Seksen yaşına geldiğinde eğer onları tekrar bulursan ve sallanan sandalyende otururken sen torunun sana onu okuyorsa bir damla yaştır.Günlük tutmak böyle bir şeydir işte tadına herkes uzun süre bakamaz ama o sadık dostları hiç yalnız bırakmaz.
kimsenin okumaması isteniyorsa ki genelde istenir, bilgisayarda bir belge şifrelenip tutulabilir. tabi şifre adının tersi ve doğum tarihin gibi şeyler olmayacaksa.
Bazen kimseye söylemeyediklerinizi kağıda veya ekrana dökmek.. Evet rahatlarsınız belki ama geçmişi tekrar tekrar bugüne taşımak ne kadar doğrudur tartışılır.
daha çok ergenlik dönemindeyken yada çocuklukta yapıldığını düşündüğüm eylem.
ben de o yaşlarımda hep günlük tutmuşumdur. mizaç olarak kendini anlatmayı sevmeyen dışardan hep pozitif gözüken bir insanımdır. o açıdan kendimi günlüklerle tatmin ederdim. o gün ne olduysa tüm samimiyetimle yazardım rahatlardım. hem insan kendinden başka kime güvenebiliyor ki zaten.
bir de bunları yıllar sonra açıp o okumak vardır ki en zevklisidir işte. kah üzülüp kah sevinirek geçmiş yad edilir. bazen yaptıklarına insanın kendisi bile şaşırıyor.
çok güzel bir iş uğraş her türlü düşünceyi aktarabiliyorsunuz. duygularınızı tam ifade edebiliyorsunuz. insanların size yaptıklarını da unutturmuyor ayrıca. tabi moraliniz bozukken açıp okuduğunuzda güzel günleri mutluluk veriyor bi umut veriyor...
bu işi oğuz atay kadar ciddi yapan biri olmuş mudur merak etmekteyim. adam ölümüne günler kala hastalıktan yıkılırken bile n harfini ır gibi yazabilirim kusura bakmayın olur mu diyor.
mobil cihazlarda en sevdiğim işlemdir. evernote uygulamasını açarım, tarih ve saati girerim. ya yazarım ya ses kaydı yaparım ya da fotoğraf eklerim sonra zaman geçtikçe bakarım, harika bir eylemdir.
eski güncelerimi okurken,karşıma çıkan başlık. keşke bunu bir rutin haline getirebilsem, çok güzel bir alışkanlık. eskiyi okuyup neler yapmışım demek, bunları okumak çok güzel. ayrıca bunu net üzerinden de yapabiliyorsunuz, biri bulur okur derdi olmadan.
merak edenler için: * tavsiye ederim,güzel bir site günlük tutanlar için. ister görünür yapın güncenizi ister sadece kendiniz görebileceğiniz bir şekilde. gayet güvenli.
lisedeyken bir ara denemiştim. cep ve bilgisayar yoktu zaten. lojman şehir dışında olduğundan okula sek'in (süt endüstrisi kurumu) arabasıyla gidiyordum. günlükte hep sek vardı.
- bugün sekin arabasına yetiştim. mutluyum huzurluyum.
- bugün sekin arabasını kaçırdım. iki dakka beklemiyor götler. soğuktan götüm dondu, minübüs tam kırk dakka sonra geldi. okula geç kaldım, bir de müdürden fırça yedim v.s.
sikerim sekini dedim ve bıraktım sonra. takribi on gün sürdü bu günlük işi.
Geçmişte iyi günler yaşayan insanların tek can simidi. Ayrıca insanların en yumuşak karnıdır. Biri bulursa şantajla polise holo holo dansı bile yaptırtabilir. Zaten geçmişi yad etmenin mantığını anlayabilmiş değilimdir. Benim gibi karanlığa boğulmuş tunçtan heykelleri bir tek ölüm kurtarabilir.
amac anilari degil fikirleri ve hisleri saklamaktir. dusuncelerinizi belirli bir zihin akisina veya etkiye maruz kalmadan aktarirsiniz. rahatlarsiniz. ilerde donup baktiginizda ihmal ettiginiz fikirlerinizi animsarsiniz. karakter celiskileri cekmezsiniz.
Küçükken annem bulur diye şifreleyerek yazdığım anıların sonradan şifrelerini unutmam üzerine soğuduğum şu sıralar ilk gece sayfalarca yazıp daha sonra üşendiimden yapamadığım boktan bi eylem. Benim tabsiyem önemli bişeyler olduğunda yazın hem sıkılmazsınız hemde okuyunca baya heyecanlı oluyo.
sevgili gunluk,
Biliyorum sana bir kac gundur yazamadim. Maalesef -----. Ayrica cok -----. Gecen gun hastanededeydim kar yagdi.bugun hava iyiydi. Huzur doldum. Sucluluk duygusuyla anneme hediye aldim bugun. Sevindi. Ama bu islerin kotuye gitme ihtimalimi degistirmiyor. Kolay aslimda. Ama ipler bir anda elimden kayiyor. Maviyle bulustum bugun bildigin gibi. Eskisi gibi degildi. Bi kac zamandir cok ilginc bi hayalim var ama anlatamiyorum. Deli damgasi yerim.Ben degil ama anneme kotu davranilinca cok uzuluyorum. Keske bla bla bla...
dikkatli olunması gereken eylemdir. hele şu yazar arkadaşınız gibi aşk-meşk meselelerinizi yazdıysanız ve sövdüğünüz bireyler var ise, mümkünse kilitli yerde tutulması tavsiye olunur.. yahut kalifiye bir saklama yeri de olabilir.
olaylardan ziyade, duyguların yazılması daha hoştur. kesinlikle bir deftere yazılmalıdır. insanın ruh halini açık eder, deftere yazılması. yazıya uzaktan baktığınızda bir resim görürürsünüz. her sayfa farklı bir resim. iyi bir analizci olmaya gerek yok. her şey açık. her gün aynı şeyleri yaşıyoruz, ama her gün aynı şeyleri düşünmüyoruz. olaylardan fazlasıyla duygular yazılmalıdır.
güzel anılarını yazıp sakladığın gün gelince onu okuyup duygulanmana neden olur, morelin bozukken en büyük sırdaşın dır, seni rahatlatan olaylar konusunda bakış açını değiştiren güzel bir eylemdir herkesin yapması gerekir .
