güneşin -o ateş parçasının- bir zavallı gibi yok oluşudur.
siz bu yok oluşa tanıklık eden ve elinden hiçbir şey gelmeyen bir acizsinizdir. nasılsa tekrar doğacak diye düşünenler güneşin son batışı olduğunu bilmeyenlerdir.
güneşin batışı eğer yalnızsanız daha da hüzünlendirir sizi..güneşi sizi yalnız bırakanlar zannedersiniz daha da üzülürsünüz gidişine..sizi terkediyordur..ama sonra düşününce farkedersiniz sabah tekrar merhaba diyeceğini.. bu yüzden pek te koymaz batışı..ama yine de hüzünlendirir..
insana aşkın nasıl yaşanması gerektiğini öğreten en güzel doğa olayıdır. en güzel ilk aşkınızla yaşarsınız bunu. hatta öyle ki; en özel anların şahidi olur, kimseye söylemez; turuncuya boyanır ve dünyaya güzellik olarak geri döndürür birbirinize olan aşkınızı.
sonra yollarınız ayrılsada karşılaştığınızda ''güneş batışı'' demeniz anlatır birbirinize anlatmak istediğiniz herşeyi ve susar, rüzgarı hissedersiniz sadece size anılarınızı getiren ılık rüzgarı: sahildesinizdir, dizlerinizde sevgiliniz, karşınızda güneş batışı sevgilinizin elinde en sevdiğiniz kitap ve kitaptan başlar okumaya orada geçen bir şiiri;
Temmuz'un onsekizi
Ağlattı ikimizi
Boğazın sularına
Düşsün mehtabın izi
Ey ilahi sevgili
Doymam aşkın tadına
Sarı kelebek derim
Sevdamızın adına
(bkz: kumral ada mavi tuna)
not:kimseyle bir daha izlenmemiştir güneşin batışı...
eğer denize batıyorsa görülebilecek en güzel manzaralardandır. mavinin üzerinde kızıl güneşe doğru kızıl bir yol oluşur. insanın denize atlayıp güneşe doğru yüzesi gelir.
romantizmin gözle görülür hali. bir de yanınızda sevgiliniz varsa ve arabanız da güzel bir aşk şarkısı çalıyorsa birbirinize sarılın ve bu anın sonsuza dek sürmesini dileyin. her insanın yaşaması gereken bir duygudur.