aslında gayet kolay bir şey.
saçmasapan şeyleri öylesine alışkanlık yapmış, öyle saçma şeyleri amaç ve rehber edinir hale gelmişiz ki, günahlardan uzak durmak bize felaket gibi gelmekte.
lakin nefsimize en ufak karşı gelmektense, keyfimizi en ufak bozmamak adına yanlışa gidiyoruz.
bir yerden sonra yanlışlar bizim için hakikat halini alıyor ve asıl hakikatleri gerici masallarmış gibi düşünmeye başlıyoruz.
kısa süreli huzurlar için daimi huzuru terk ediyoruz aslında.
allah sonumuzu hayır etsin.
yanlış örneklerle bizi dinden soğutmak yerine, samimi iman ihsan etsin.
