nerede ve kiminle izlediğine göre keyif derecesi değişkenlk gösteren, doğanın en büyük şölenlerinden birisine tanık olmaktır..
evde beyaz atlet elde kola ile izliyorsan bir bok anlamazsın evlat.. ama kapadokya'da kızıl vadi'de ya da nemrut'da sevgilinle izliyorsan keyfi bambaşkadır..
güneşin usul usul bir tepenin üzerinen eriyip gitmesini, gökyüzünü turuncu, sarı, mor, mavi, pembe, kırmızı renklere boyamasını izlemek ve bir günün daha bittiğinin hüznünü hissetmektir.
vapur ile karşıya geçerken denk gelirse güneşin denizin üzerine yansıdıgında oluşturdugu mükemmel görüntü martıların eşliğinde izlenir. hiç bitmesin istersiniz ama yavaş yavaş söner.yerini karanlıga, şehrin ışıklarına teslim ederek.
eğer deniz manzaralı bir bölgeden izliyorsanız, gökyüzünün ve denizin kızıla boyanmış o halinin insanı farklı bir ruh haline soktuğu gerçeğini inkar edemezsiniz. nasıl baktığınıza göre değişir tabi. "ne var lan işte, her gün batıyor bu güneş" derseniz zevk alamazsınız.
