iki veya daha fazla ülkenin, gümrük vergilerini kaldırıp kendi toprakları arasında malların serbest dolaşımını sağlamaları, üçüncü ülkelere aynı gümrük vergilerini uygulamalarıdır. gümrük tarifeleri ortaktır.
türkiyeyi çıkmaza sokacak maddeler eklenmiş, sonra zaten zor duruma düşmüş ülkeme borç kolaylığı sağlıyacağını söyleyen ve ülkemin garip insanlarının bayram ettiği çelişki.
AB ye üye olan tüm ülkeler avrupa birliği'ne giriş süreçlerinde avrupa birliği'ne tam üyelikten sonra gümrük birliği'ne girmişlerdir. Fakat dönemin populist hükümeti ulusal çıkarları hiçe sayarak ve ülkenin önde gelen saygın birçok ekonomistin uyarısına rağmen AB' ye tam üye olmadan gümrük birliği'ne üyeliği kabul etmiştir. Dolayısıyla türkiye AB' ye üye ülkeler için büyük bir pazar haline gelmiş zaten AB'ye üye olmamız durumunda kendi lehlerine olan herşeyi türkiye'yi gümrük birliğine sokarak elde etmişlerdir.
Bu ulusal cıkarlar açısından oldukça sakındalı bir durumdur ki türkiye AB ye üye ülkelerin cıkardığı ekonomik mevzuatları kendi lehine olsun olmasın uygulamak zorundadır. mesela AB Azerbaycan'a ekonomik ambargo uygulamaya karar verse türkiye' de bu durumda kardeş ülke olarak nitelendirdiği en yakın komşusu olan bu ülkeye istemese de ambargo uygulamak zorundadır ve bu konu da herhangi bir itiraz veya veto yetkisi yoktur.
Gümrük birliği'ne üye olmakla avrupa'ya iyi bir pazar olmuş türkiye'nin birliğe tam üye olup olmaması Avrupa için artık çok ta tındır.
türk pazarını avrupa ya açan,dış ticaret açığının bu halde olmasının temel sorumlusu olan boktan birlik. ab ülkeleri türkiye ye olan sözlerini tutmamışlar gerekli kaynak aktarımlarını yapmamışlardır.
türkiye bu anlaşma ile avrupa birliği tarafından ekonomik, hukuksal ve siyasi açıdan adeta sömürge altına alınmıştır ve ne acıdır ki gümrük birliğine girilen tarih olan 1995 yılından beri her iktidar gümrük birliğinin yarattığı olumsuzluklara karşı bir önlem almamış aksine ab girilmesi için her türlü tavizler verilmeye devam edilmiştir.
1996'da imzalandığında herkesin bayram yaptığı anlaşmadır. zaten biz türk milleti olarak ne zaman bayram yapsak sonrasında mutlaka bir felaket başımıza gelir. nitekim beş sene sonra kriz meydana geldi. gümrük birliğini imzalayan refahyol hükümeti; türkiye'yi kendi dönemlerinde mahvetmekle kalmamış, onlardan sonra gelen hükümetlerin de işlerini zorlaştırmıştır. gerçi onlardan sonra gelen hükümetler daha beterlerini de yapmıştır o ayrı konu. (bütün yabancı kapitalistleri ülkeye sokarak zaten belirli bir güce sahip yerli müteşebbüsün önünü tıkamıştır) (bkz: akp hükümeti). piyasada daha bol ve ucuz ürünler ve hizmetler bulunması karşılığında türkiye'nin 1923'ten beri binbir zorlukla oturtmaya çalıştığı hem ekonomiye hem de sanayiye büyük darbe vurulmuştur. diğer ülkeler kendi endüstrilerini ve ekonomilerini korumak için kotalar koyar, korumacı politikalar uygular, belli başlı girdileri ithal etmez, yasaklar getirir; bizim için ise tam tersi, piyasada ucuz mallar olsun yerli yabancı farketmez hepsi yabancı olsun o da farketmez(!)
aslında bunu isteyen türk milleti değilmidir zaten. hayat standardının yüksek olmasını milli değerlerinden yüksek tutan insanların sayısı hiç de az değildir ülkemizde. fiyatı aynı olmasına rağmen, acaba kaç kişi yabancı bir ürün yerine yerli bir ürün almak için marketin diğer raflarına bakma zahmetinde bulunur?
tarihte yeni bir olay olmaz. bu antlaşmada, osmanlı döneminde ingilizlerle 1838 senesinde imzalanan baltalimanı antlaşması' nın günümüzdeki örneğidir. o antlaşma osmanlı' nın çöküş sürecini hızlandırmıştı, 1995 senesinde imzalanmış olan gümrük birliği antlaşması nedeniyle türkiye' nin götüne giren kazığın uzunluğu şimdilik 187 milyar dolardır. türkiye' ye bu kötülüğü yapanların yatacak yerleri yok arkadaş.
türkiye'ye zarardan çok faydaları olmuş, tansu çiller'in nadir başarılı icraatlerinden biridir. aslında faydaları ve zararları da görecelidir. bu gümrük birliğinden birileri zarar görmüştür ama kimler zarar görmüştür kimler fayda görmüştür iyi analiz etmek gerekiyor.
fayda görenler profesyonel çalışan, verimliliğe önem veren, rekabet gücü olan şirketler olmuştur. gümrük birliği sayesinde kayseri, konya, kocaeli, çorlu gibi merkezler büyük gelişme göstermişlerdir. bu şehirlerin yurtdışına ihracatlarında büyük artış olmuştur. ihracatlarının çok büyük bir bölümünü avrupa oluşturur. anadolu'da bu gümrük birliği sayesinde avrupa standartlarına ulaşmış, rekabet gücünü arttırmış bir sürü şirket ortaya çıkmıştır.
zarar edenlere gelirsek. zarar edenler avrupa'da daha ucuza ve kaliteli üretilebilen ürünleri türkiye'de verimsiz bir şekilde üreten, rekabet gücü zayıf, tam profesyonel olamamış şirketler olmuştur. bu şirketler genellikle istanbul, ankara, izmir gibi büyük şehirlerde faaliyet gösteriyordu. pazarları genellikle sadece türkiye idi. avrupa'dan gelen rekabete dayanamadılar ve battılar.
aslında bu gümrük birliğini avantaja dönüştürüp dönüştürmemek tamamen bizim irademize bağlı. eğer verimliliğimizi arttırabilirsek bu anlaşmadan çok büyük faydalar görürüz. çünkü avrupa birliği şu anda amerika birleşik devletleri'nden bile büyük bir pazar. türkiye'de de ürün ve hizmetlerin fiyatlarının avrupa'ya nispeten düşük olduğunu düşünürsek avrupa'nın bütün sanayisini türkiye'ye çekme şansımız vardır. ama işte iş bize düşüyor. adamlar yapıyor abi diye izleyip rekabetten kaçmak yerine daha çok çalışmalıyız.
