* insana herşeyin yalnızca birşey ile değişebileceğini kafasına vura vura gösteren filmdir.en sevdiğim türk filmi desem yeridir.bir insanın canı gülerken ancak bu kadar yanabilir,gülmek ancak bu kadar başa bela olabilir ve böyle zor bir durum ancak türk medyası tarafından kullanılabilir. (bkz: kemal sunal)'ın yerinde başka biri oynasaydı nasıl olurdu ihtimalini aklıma getiremediğimdir *
(bkz: ama ağlıyor)
(bkz: hep ağlayacak mı)
(bkz: neden)
(bkz: ben ağlamadım hiç)
(bkz: ben herşeye güldüm geçtim,benim oğlum hep ağlayacak mı)
(bkz: hakkımız yoktu onu dünyaya getirmeye hakkımız yoktu)
bu cümleler ve hıçkırıkların ardından yıkım sahnesi bağlanarak vuruculuğu desteklenmiştir.
--spoiler--
- nereye?
* oğlumun ağlamadan büyüyebileceği bir yere...
- öyle bir yer var mı?
* arayacağım, belki vardır...günün birinde bulurum elbet...
--spoiler--
bitis jeneriginde aydan burhan' in isminin aydin olarak gectigi buyuk usta kemal sunal' nin huzunlu, buruk filmi... kesin filmin montajini yapan arkadas uzuntuden belki de aglamaktan dolayi yanlis yazmistir aydan' in ismini...
Konu : Doğdugu günden beri her olaya gülen Yusuf Şaplak'ın hayat hikayesi, yaşadıkları... Filmde çok ince noktalarda verdiği toplumsal mesajlar izleyiciye filmin ana teması için yol gösterir niteliktedir.
Kemal sunal'ın en iyi filmi belki de. Oyunculuk senaryo vs.
Doğduğunda tüm bebeklerin aksine gülen, hayatı boyunca da tüm acılara zorluklara karşı gülerek tepki veren, ancak bebeği doğduğunda ağladığı için "neden ağlıyor, hep ağlayacak mı hayatı boyunca?" Diyerek kendisi de ilk defa ağlayan bir adamın hikayesini anlatıyor.
