ancak bir kızılderili şefi, bir şaman rahip, bir uluların ulusu bilge insanın yaşayabileceği atmosfere kapılmak ve beraberindekileri bu anaforun içine çekmektir.
bu sözün üstüne güzel bir de cila atmak için gladiator'deki kahramanımızın her çarpışma öncesinde yaptığı gibi, kişi ağır hareketlerle eğilip toprağı avcunda sıvazlamalı ve toprağı koklayıp kalkarken muzaffer bir komutan edasıyla göğsünü kabartıp ufka bakmalıdır.
oo, karizmanın babasını yaparlar. merak ediyorum, romatizması da tutar mı böyle tiplerin? genelde babannem falan yapıyo çünkü, ''evladım yağmur yağıcak heralde, baksana havaya, simsiyah, dizlerim de sızım sızım sızlıyo valla, bi şemsiye al istersen.'' *
