Turgutcuğum Uyar'ın çok sevdiğim şiiri. Bursa'da mıydı bir de öyle isimlendirilen otobüs durağı vardı hani. "Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç..." diyor adam, daha ne desin?
"senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
tuttukca güçleniyorum kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
seni aldım bu sunturlu yere getirdim
sayısız penceren vardı bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım
şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
seni aldım bana ayırdım* durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma göğe bakalım."
cok güzel ve etkileyici bir turgut uyar siiri.
ismi bile o kadar masum ki.
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Göğe bakalım.
Gör bu yazdıklarımı sonra göğe bak.
Bakalım. Beraber...
Ben bu şiiri her dinlediğimde oraya bakarım.
Ben oraya her baktığımda seni görürüm.
Sen beni görme.
Başkasını gör. Ama.
Ama yinede bakalım göğe,
Beraber bakalım. Turgut Uyar
şiirin dışında, istanbul için maçka parkı güzel bir göğe bakma durağı olabilir. çimlere uzanıp gökyüzünü izlemek çok keyifli. etraftaki sesleri bastırması için kulaklık kullandınız mı iyice izole oluyorsunuz istanbul'un lanetinden.
